Η Ευρώπη κλέβει τον εαυτό της!
FOROI
Ο ανταγωνισμός των λόμπι και η φοροαποφυγή που τροφοδοτεί έχουν τεράστιο κόστος για τα δημόσια ταμεία
Η ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε την έκθεση της ειδικής επιτροπής ΤΑΧΕ για τις φορολογικές πρακτικές των μεγάλων πολυεθνικών στην Ευρώπη, όμως η μάχη κατά της φοροδιαφυγής στη Γηραιά Ηπειρο μάλλον δεν έχει ξεκινήσει ακόμη.
H TAXE συστήθηκε στον απόηχο της αποκάλυψης του σκανδάλου Luxleaks με στόχο να διερευνήσει τις μυστικές φορολογικές συμφωνίες (tax rulings) που είχαν συνάψει εκατοντάδες πολυεθνικές με την κυβέρνηση του Λουξεμβούργου (και άλλων χωρών της Ε.Ε.), που τους επέτρεπαν να φοροαποφεύγουν να πληρώνουν απειροελάχιστο φόρο ή και καθόλου για τα κέρδη τους στην Ευρώπη.
Η επιτροπή κλήθηκε να διερευνήσει τη συμβατότητα των tax rulings με τους κανονισμούς της Ε.Ε. που αφορούν την κρατική βοήθεια και τη φορολόγηση.
Τόσο η σύσταση όσο και η λειτουργία της ΤΑΧΕ πέρασαν από σαράντα κύματα, αφού τις μποϊκοτάρισαν τόσο οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. όσο και τα λόμπι των επιχειρήσεων. Επτά από τις 27 ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αρνήθηκαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις της επιτροπής, ενώ από τις 18 πολυεθνικές εταιρείες που τους ζητήθηκε να καταθέσουν μόλις 4 ανταποκρίθηκαν αρχικά.
Οι υπόλοιπες 12 επικοινώνησαν ύστερα από απειλή προς τους λομπίστες ανάκλησης της διαπίστευσής τους στο Ευρωκοινοβούλιο, ενώ 2 δεν συμμετείχαν καν στις ακροάσεις της ΤΑΧΕ.
Τελικά έπειτα από έξι μήνες επίπονων ερευνών τα 45 μέλη της επιτροπής κατάφεραν τελικά να εκδώσουν το πόρισμά τους. Σε αυτό διαπιστώνουν μεταξύ άλλων επιθετικό φορολογικό σχεδιασμό και φορολογικό ανταγωνισμό μεταξύ των χωρών-μελών.
Ο ανταγωνισμός αυτός και η φοροαποφυγή που τροφοδοτεί έχουν τεράστιο κόστος για τα δημόσια ταμεία. Η χαμηλή φορολόγηση των πολυεθνικών δημιουργεί ακόμη άνισο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και αφήνει μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις όπως και τους Ευρωπαίους πολίτες να επωμίζονται ένα μεγάλο μερίδιο του δημοσιονομικού βάρους.
Η υιοθέτηση των συμπερασμάτων της ΤΑΧΕ από την ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκτιμήθηκε από αρκετούς παρατηρητές ως πολιτική νίκη.
Οπως νίκη κατά της φοροδιαφυγής στην Ευρώπη θεωρήθηκαν και οι έρευνες των αντιμονοπωλιακών αρχών στις μυστικές φορολογικές συμφωνίες που απολάμβαναν κολοσσοί σαν τις Fiat, Starbucks, Google, Amazon, η υιοθέτηση της πρότασης της Κομισιόν για ένα σύστημα αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών για τις tax rulings μεταξύ των χωρών-μελών της Ε.Ε. και η συζήτηση για την υιοθέτηση ενός κοινού συστήματος υπολογισμού της φορολογικής βάσης των επιχειρήσεων που λειτουργούν στην Ε.Ε.
Από την άλλη πλευρά όμως δεν έχει περάσει μήνας από τη φοροανταγωνιστική απόφαση της Ιρλανδίας (που φορολογεί μόλις με 12,5% τα κέρδη των επιχειρήσεων) να μειώσει τον φορολογικό συντελεστή για έσοδα από πατέντες και πνευματικά δικαιώματα στο ευτελιστικό 6,25%.
Στη Βρετανία αποκαλύφθηκε ότι οι πολυεθνικές… αναθεωρούν μαζί με την κυβέρνηση Κάμερον τη φορολογική νομοθεσία. Αποτέλεσμα, η AstraZeneca να μην πληρώσει καθόλου φόρο το 2013 και το 2014 εκεί όταν τα κέρδη της παγκοσμίως άγγιξαν τα 2,9 δισ. στερλίνες. Ομοίως η Facebook πλήρωσε φόρο 4.237 λίρες, χίλιες λιγότερες απ’ ό,τι ένα μέσος εργαζόμενος στη Βρετανία.
Η... άμεμπτη Γερμανία
Ερευνες ΜΚΟ που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας έδειξαν, τέλος, ότι ακόμη και αυτή η πλούσια και άμεμπτη Γερμανία φιλοξενεί στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα φοροαπαλλασσόμενες έντοκες αποταμιεύσεις ξένων πολιτών συνολικού ύψους 2,5-3 τρισ. ευρώ και είναι από τις πιο «εύφορες» περιοχές της Ευρώπης για την καλλιέργεια της φοροαποφυγής και το ξέπλυμα χρήματος.
Διόλου τυχαία ο Γκάμπριελ Ζούκμαν, καθηγητής του London School of Economics, τονίζει ότι «…η Ευρώπη (...) αν και πλουσιότερη περιοχή του κόσμου έχει βυθιστεί σε μια ατέρμονη κρίση (...) κλέβει τον ίδιο της τον εαυτό».
Στο τελευταίο του βιβλίο «Ο κρυμμένος πλούτος των εθνών» που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Ελλάδα, ο Ζούκμαν υπολογίζει ότι οι κρυμμένες περιουσίες σε όλο τον κόσμο αγγίζουν σήμερα τα 6 τρισεκατομμύρια ευρώ και προκαλούν ετήσιες απώλειες φορολογικών εσόδων 130 δισ. ευρώ.
Ο δρόμος ενός εκατομμυριούχου προς τη φοροδιαφυγή είναι εξαιρετικά εύκολος, λέει ο καθηγητής: Πρώτα ιδρύει μια εταιρεία-βιτρίνα στα νησιά Κεϊμάν για να εξασφαλίσει την ανωνυμία. Μέσω αυτής ανοίγει έναν τραπεζικό λογαριασμό στην Ελβετία. Με βάση αυτόν τον λογαριασμό αγοράζει μετοχές σε κάποιο επενδυτικό ταμείο του Λουξεμβούργου και εισπράττει τα μερίσματα στον ίδιο λογαριασμό.
Το εισόδημα αυτό δεν φορολογείται ούτε στο Λουξεμβούργο ούτε στην Ελβετία ούτε στα νησιά Κεϊμάν. Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν φορολογείται ούτε στη χώρα του κατόχου του, εφόσον δεν δηλώνεται.
Αποτέλεσμα, τα δημόσια ταμεία να στερούνται φορολογικά έσοδα και να αναγκάζονται οι κυβερνήσεις είτε να περικόψουν κάποιες κοινωνικές δαπάνες είτε να φορολογήσουν τα μικρά και μεσαία εισοδήματα.
Εστιάζοντας σε έναν από τους μεγαλύτερους φορολογικούς παραδείσους του κόσμου, την Ελβετία, ο Ζούκμαν εκτιμά ότι μέχρι το 2013 στις τράπεζές της βρίσκονταν πάνω από 1.800 δισεκατομμύρια ευρώ που ανήκαν σε μη μόνιμους κατοίκους.
Συγκεκριμένα, 200 δισ. σε Γερμανούς, 180 δισ. σε Γάλλους, 120 δισ. σε Ιταλούς, 110 δισ. σε Βρετανούς, 80 δισ. σε Ισπανούς, 60 δισ. σε Ελληνες, 60 δισ. σε Βέλγους, 30 δισ. σε Πορτογάλους, 180 δισ. σε κατοίκους σε χώρες του Κόλπου, 180 δισ. σε Ασιάτες, 170 δισ. σε Αμερικανούς, 120 δισ. σε Αφρικανούς, 90 δισ. σε Βορειοαμερικανούς, 50 δισ. σε Ρώσους και άλλους.
Το πρόβλημα, όπως τονίζει, δεν αντιμετωπίζεται ούτε με ευχολόγια ούτε με γενικόλογες καταγγελίες. Απαιτούνται ο εξαναγκασμός και ο έλεγχος.
Δηλαδή, απειλές κυρώσεων ώστε οι τράπεζες να υποχρεωθούν να αποκαλύψουν τα πλήρη στοιχεία των πελατών τους, παγκόσμιο περιουσιολόγιο ώστε να επαληθεύεται η ακρίβεια των στοιχείων που παρέχουν οι τράπεζες από τις κυβερνήσεις. «Είναι καιρός να θέσουμε τις κυβερνήσεις προ των ευθυνών τους», λέει.
«Παρκαρισμένα» στην Ελβετία
60 δισ. ευρώ οι ελληνικές καταθέσεις
Οι ελληνικές καταθέσεις στην Ελβετία φτάνουν τα 60 δισ. ευρώ, δηλαδή περισσότερο από 30% του σημερινού Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ).
Το ποσοστό αυτό είναι τεράστιο σε σύγκριση με χώρες όπως η Γερμανία ή η Γαλλία, των οποίων οι καταθέσεις στην Ελβετία δεν ξεπερνούν το 6% και το 9% του ΑΕΠ, αντίστοιχα. Με άλλα λόγια, η χώρα μας ίσως τελικά να είναι πρωταθλήτρια της offshore φοροδιαφυγής στην Ευρώπη.
Από την Εφ.Συν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου