New Yorker: Oι αδιαμφισβήτητες αλήθειες Βαρουφάκη για το χρέος

Παιχνίδια κρίσης

07:50 | 30 Απρ. 2015

  

Ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο «αιχμηρός θιασώτης της Θεωρίας των Παιγνίων», τέθηκε στο περιθώριο των διαπραγματεύσεων, το... παίγνιο της κρίσης όμως δεν τέλειωσε. Διότι το παιχνίδι «είναι πολιτικό και «όχι οικονομικό» και διότι οι αλήθειες που λέει ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών είναι «αδιαμφισβήτητες».

Μ' αυτό το συμπέρασμα το New Yorker κάνει μια διαφορετική προσέγγιση της υπόθεσης Βαρουφάκη και της ευρωπαϊκής διαπραγμάτευσης και ο γνωστός αναλυτής του αμερικανικού περιοδικού Τζον Κάσιντι προειδοποιεί ότι εάν δεν αντιμετωπιστεί το θέμα του ελληνικού χρέους δεν θα υπάρξει και λύση του δράματος.

Ο Τζον Κάσιτνι, αφού παραθέτει το χρονικό του «ψαλιδίσματος» Βαρουφάκη, επισημαίνει ότι η κίνηση αυτή μπορεί βραχυπρόθεσμα να βοηθήσει και να κάνει σχετικά πιο εύκολο τον συμβιβασμό και για τις δύο πλευρές.

«Στη βάση», σημειώνει, «πως καμία πλευρά δεν θέλει να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη, υποστηρίζω σταθερά πως θα υπάρξει μιας μορφής συμφωνία την ενδεκάτη ώρα. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει νομοθεσία μέσα από την οποία θα εφαρμόσει κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις που ζητά η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως οι αλλαγές στον ΦΠΑ και οι ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών και αεροδρομίων. Σε αντάλλαγμα, η Ευρώπη μπορεί να αφήσει στην άκρη, επί του παρόντος, ορισμένες απαιτήσεις όπως οι αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα και στα εργασιακά.

Αυτά τα ζητήματα, όμως, δεν πρόκειται να φύγουν, όπως δεν θα φύγει και η ελληνική χρηματοοικονομική κρίση. Σ' αυτή τη φάση, στην πραγματικότητα, η παρατεταμένη κόντρα για τα 7,2 δισ. δολάρια αρχίζει να μοιάζει με λεπτομέρεια. Μόλις έρθει ο Ιούνιος, οι δύο πλευρές θα πρέπει να καταλήξουν σε μια άλλη συμφωνία για την αναδιάρθρωση, ή την αναχρηματοδότηση του χρέους της Ελλάδας που συνολικά φθάνει στο 175% του ΑΕΠ της χώρας. Με βάση τα όσα είδαμε τους τελευταίους μήνες, οι πιθανότητες αυτές οι διαβουλεύσεις να καταλήξουν σε συμφωνία είναι ελάχιστες.

Εκείνο που χρειάζεται, όπως συμφωνούν οι περισσότεροι αντικειμενικοί αναλυτές, είναι μια μεγάλη διαγραφή χρεών κι ένα νέο πολιτικό μοντέλο που θα αποκαθιστά την οικονομική ανάπτυξη: Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο επιλύονται σχεδόν όλες οι κρίσεις κρατικού χρέους. Σ' αυτή την περίπτωση όμως, η διάσωση του 2010, η οποία αναθεωρήθηκε το 2012, δεν επέβαλε κούρεμα στους πιστωτές της Ελλάδα, οι οποίοι ήταν κυρίως μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί. Σχεδιασμένη από την τρόικα - την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ - η διάσωση είχε στόχο «να προστατεύσει τις γερμανικές, και κυρίως τις γαλλικές, τράπεζες από μια διαγραφή δανείων». (Αυτό δεν το λέει ο Βαρουφάκης, το λέει ο Καρλ Οττο Πελ, πρώην πρόεδρος της γερμανικής κεντρικής τράπεζας). 

Επιπροσθέτως, πέραν του ότι επιβάρυνε την Ελλάδα με ένα ασήκωτο φορτίο χρέους, η τρόικα ανάγκασε την κυβέρνηση της Αθήνας να περικόψει τις δαπάνες και να μειώσει θεαματικά το διογκούμενο δημοσιονομικό της έλλειμμα. Τους στόχους αυτούς τους πέτυχε, αλλά με τεράστιο κόστος για την υπόλοιπη ελληνική οικονομία. Ανάμεσα στο 2010 και το 2014, το ΑΕΠ μειώθηκε περίπου κατά 25% και η ανεργία ανέβηκε πάνω από το 25%. Η δάσωση έφερε την μεγάλη ύφεση στην Ελλάδα.

Για όσους παρακολουθούν την ελληνική υπόθεση, αυτή η ιστορία είναι γνωστή αλλά μοιάζει να επαναλαμβάνεται. Από τότε που ανέλαβε υπουργός Οικονομικών, Βαρουφάκης έδειξε να υποκύπτει σε ευσεβείς πόθους, στην κωλυσιεργία και στην αυτο-δραματοποίηση. Όμως τα επιχειρήματα που προέβαλε ο Βαρουφάκης για το ελληνικό δράμα και για τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών λιτότητας που συνόδευσαν τα πακέτα διάσωσης του 2010 και του 2012 είναι αδιαμφισβήτητα.

Δυστυχώς, ούτε τώρα υπάρχουν ενδείξεις πως οι ηγέτες της ΕΕ είναι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν αυτές τις αλήθειες, ένα πρόβλημα που τόνισε πολύ ξεκάθαρα πρόσφατα και ο οικονομολόγος του Μ.Ι.Τ. και πρώην διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Κύπρου Αθανάσιος Ορφανίδης. Γιατί οι Ευρωπαίοι δείχνουν τόσο πείσμα; Δεν είναι ζήτημα μόνον λανθασμένης οικονομικής ανάλυσης, παρ' ότι υπάρχει και μια τέτοια πλευρά. Το βασικό πρόβλημα είναι πολιτικό. Έχοντας εξαναγκάσει τα υπόλοιπα κράτη-μέλη που πήραν πακέτα διάσωσης - Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος - να πιουν το φάρμακο της λιτότητας, οι θεσμοί της ΕΕ (και πολλές από τις κυβερνήσεις της) είναι πρόθυμες να κάνουν ο,τιδήποτε που θα φαινόταν ότι δίνει στην Ελλάδα, και ειδικά στον ΣΥΡΙΖΑ, μια ανάσα.

Ένας τρόπος για να υπερκεραστεί αυτό το πρόβλημα θα ήταν να υιοθετηθεί πλέον μια νέα πανευρωπαϊκή πολιτική που θα είχε ως στόχο τη μείωση της υπερχρέωσης, όπως είναι οι προτάσεις για επαναγορές χρέους που παρουσίασε πρόσφατα το Center for Economic Progress του Λονδίνου. Αντί να κινηθούν όμως προς αυτήν την κατεύθυνση, οι πολιτικές ηγεσίες των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης επιμένουν να υποκρίνονται πως η Ελλάδα θα καταφέρει στο τέλος να αποπληρώσει όλα τα χρέη της.

Εάν αυτή η αντιπαράθεση συνεχιστεί, ανεξαρτήτως με το τί θα συμβεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες, είναι πιθανότατα απλά θέμα χρόνο το πότε η Ελλάδα θα αθετήσει κάποιες από τις υποχρεώσεις πληρωμών που έχει. Σ' αυτή την περίπτωση, οι επιλογές θα είναι είτε να κηρύξει χρεοκοπία και να πάει σε νέο νόμισμα ή να προσπαθήσει να χρεοκοπήσει χωρίς να εγκαταλείψει το ευρώ. Η πρώτη επιλογή θα περιλάμβανε μια ισχυρή δόση επώδυνων συνεπειών βραχυπρόθεσμα - περιορισμούς στις αναλήψεις από τις τράπεζες, ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων και, πιθανώς, εκτίναξη του πληθωρισμού. 

Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, θα έδινε στην Ελλάδα τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει την υποτίμηση ως δρόμο διαφυγής από την ύφεση και απόδρασης από τον κλοιό του χρέους. Η δεύτερη επιλογή θα ήταν περίπλοκη. Ένας από τους κορυφαίους ευρωπαίους οικονομολόγους, ο Charles Wyplosz του Centre for Economic Policy τονίζει ότι πολλά θα εξαρτηθούν τότε από το τι θα κάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Εάν δεν δεσμευτεί, πριν κηρυχθεί χρεοκοπία, ότι θα συνεχίσει να λειτουργεί ως πιστωτής έσχατης καταφυγής, τότε στην Ελλάδα θα υπάρξει bank run και, πιθανώς, πλήρης χρηματοοικονομική κατάρρευση.

Εάν αυτό ακούγεται πολύ σκληρό, είναι επειδή όντως είναι σκληρό. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια απαίσια κατάσταση. Και το γεγονός ότι παρακάμφθηκε ένας ενοχλητικός, αδέξιος πελάτης δεν το αλλάζει αυτό.

Από το tvxs

Η «γενοκτονία» της εργατικής τάξης

ergates_ergatiki_taxi.jpg

Κάθε 15 λεπτά πεθαίνει ένας εργαζόμενος λόγω ατυχήματος στη δουλειά του ή αρρώστιας η οποία οφείλεται στις συνθήκες εργασίας

27.04.2015, 19:20 | Ετικέτες:  εργαζόμενοι, νεκροί, θάνατος, εργατικά δικαιώματα, ατύχημα,δυστύχημα, οικονομία, εργάτες, ασθένεια, υγεία, καρκίνος

Συντάκτης: 

Μπάμπης Μιχάλης

Κάθε χρόνο συμβαίνουν παγκοσμίως περί τα 270 εκατομμύρια εργατικά ατυχήματα, ενώ ακόμη 160 εκατομμύρια εργαζόμενοι πέφτουν θύματα ασθενειών οι οποίες οφείλονται στις συνθήκες εργασίας τους. Κάθε χρόνο περισσότεροι από δύο εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν σε όλο τον πλανήτη εξαιτίας των ατυχημάτων στους χώρους εργασίας ή ασθενειών οι οποίες σχετίζονται με την εργασία τους.

Κάθε 15 λεπτά πεθαίνει ένας εργάτης, κάθε ημέρα πεθαίνουν συνολικά 6.000 εργαζόμενοι. Ο αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνουν εξαιτίας της εργασίας τους ξεπερνά τον αντίστοιχο αυτών που σκοτώνονται στους πολέμους, και η βασική αιτία γι’ αυτό δεν είναι βέβαια κάποιες «μυστηριώδεις» νόσοι ή τα τραγικά «ατυχήματα», όπως αρκετοί θέλουν να πιστεύουμε, αλλά η εγκληματική αδιαφορία των εργοδοτών για την ασφάλεια των υπαλλήλων τους.

Η αυριανή ημέρα, 28η Απριλίου, είναι αφιερωμένη -από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO) και τη Διεθνή Συνομοσπονδία Εργατικών Συνδικάτων (ITUC)- τόσο στη μνήμη των εργατών που έφυγαν όσο και στον αγώνα για τη ζωή.

Η επονομαζόμενη και «Μέρα Μνήμης των Εργατών» εστιάζει φέτος την προσοχή της στις επικίνδυνες ουσίες που βρίσκονται στους χώρους εργασίας, η έκθεση στις οποίες μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ασθένειες στους εργαζόμενους, όπως άσθμα, δερματίτιδες, διαταραχές του πνεύμονα, καρκίνοι. Σύμφωνα με τις στατιστικές, μόνο η έκθεση στον αμίαντο αφαιρεί κάθε χρόνο περί τις 100.000 ζωές, ενώ στο σύνολό τους οι επικίνδυνες ουσίες είναι υπεύθυνες για τον θάνατο 400.000 εργαζόμενων.

Στην Ευρώπη κάθε χρόνο πεθαίνουν περίπου 100.000 άνθρωποι από καρκίνους οι οποίοι αναπτύσσονται λόγω της έκθεσης σε επικίνδυνες ουσίες στον χώρο εργασίας. Το διαχρονικό «έγκλημα» δεν φαίνεται όμως να συγκινεί και πολύ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία -όπως καταγγέλλουν τα συνδικάτα- από τον Οκτώβριο του 2013 έχει διακόψει τις σχετικές εργασίες της για τον καθορισμό των ορίων έκθεσης στις χημικές ουσίες που προκαλούν καρκίνο. Κατά συνέπεια η Ευρώπη έχει σήμερα σχετική νομοθεσία υποχρεωτικών ορίων έκθεσης μόνο για τρεις χημικές ουσίες.

«Τα μέτρα για την προστασία των εργαζόμενων από τον καρκίνο και τις δυσκολίες γονιμότητας αντιμετωπίζονται ως γραφειοκρατία ή “μη αναγκαίο κόστος” για τη βιομηχανία… Eίναι ντροπή... αντιμετωπίζουν την ανθρώπινη ζωή σαν άλλη μια γραμμή ισολογισμού, όπως το κόστος των πρώτων υλών ή της ενέργειας», δηλώνει χαρακτηριστικά στην ευρωπαϊκή ιστοσελίδα Euractiv η γενική γραμματέας της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC), Bernadette Ségol.

Η Κομισιόν -προφανώς υπό την επίδραση των γνωστών «λόμπι των Βρυξελλών»- καθυστερεί απελπιστικά τη δημοσιοποίηση σειράς εκθέσεων οι οποίες αφορούν την υγεία, την ασφάλεια των τροφίμων και θέματα καταναλωτή.

Η ETUC από την πλευρά της έχει ζητήσει την υποχρεωτική επιβολή ορίων έκθεσης για 50 τοξικές χημικές ουσίες οι οποίες προκαλούν καρκίνο και επηρεάζουν αρνητικά τη γονιμότητα τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών. Απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη πρόοδο στη διαδικασία αναθεώρησης της Οδηγίας για τις Καρκινογόνες και Μεταλλαξιογόνες ουσίες στους χώρους εργασίας και τη διεύρυνση του αριθμού των χημικών ουσιών με δεσμευτικά όρια έκθεσης.

Από το tvxs

Η Γερμανία κέρδισε 350 εκατ. ευρώ από τόκους της Ελλάδας

09:51 | 25 Απρ. 2015

Μωυσής Λίτσης

  

Η Γερμανία έχει βγάλει 360 εκατ. ευρώ μόνο από τους τόκους που πληρώνει η Ελλάδα για το χρέος της, αποκάλυψε πρόσφατα με ερώτησή του στην γερμανική Βουλή, ο βουλευτής του κόμματος της Αριστεράς-Die Linke- Αντρέι Χούνκο. Για ποια άραγε λοιπόν «αλληλεγγύη» των Γερμανών και άλλων φορολογουμένων μιλάμε;

Άλλωστε και το περιβόητο βάρος που σηκώνουν υποτίθεται οι Γερμανοί φορολογούμενοι πληρώνοντας για τον ελληνικό λαό, δεν είναι παρά ένας μύθος τον οποίο συντηρούν πολλά ΜΜΕ, εξηγεί σε συνέντευξή του στο ΜΕΤΡΟ ο βουλευτής της γερμανικής αριστεράς.

Το ελληνικό δημόσιο χρέος τον Μάιο του 2010 ανήκε κατά 94% σε ιδιώτες πιστωτές, τώρα έχουν μόνο 11,5%. «Πάνω από το 90% των πιστώσεων που δόθηκαν στην Ελλάδα από τους θεσμούς της ΕΕ και το ΔΝΤ πήγαν απευθείας στην χρηματοπιστωτική αγορά», τονίζει ο Χούνκο, επισημαίνοντας παράλληλα πως η Γερμανία έχει επωφεληθεί ποικιλοτρόπως από την ελληνική κρίση αλλά και την ίδια την δομή της ευρωζώνης.  «Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Γερμανία, με το να είναι «τόσο πετυχημένη» όσον αφορά την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, απορρυθμίζοντας την αγορά εργασίας, μειώνοντας τους μισθούς και καταργώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων,  προκάλεσε την κρίση του ευρώ».

Όσον αφορά δε το γερμανικό «success story», λέει: «Οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις της τελευταίας δεκαετίας είχαν τεράστια επίπτωση στην γερμανική κοινωνία. Τα ποσοστά ανεργίας είναι σχετικά μικρά, αλλά το να έχεις δουλειά δεν είναι το ίδιο όπως πριν. Έχει γίνει αρκετά πιο δύσκολο για πολύ κόσμο να τα βγάλει πέρα, αν και επισήμως δεν θεωρούνται άνεργοι».

Πόσο έχει επωφεληθεί η Γερμανία από την ελληνική κρίση;

Άμεσα. Η Γερμανία έβγαλε κέρδη 360 εκατ. ευρώ από τους τόκους που το Ελληνικό δημόσιο πλήρωσε για το χρέος του. Αλλά πέρα από αυτό, η γερμανική οικονομία έχει βγάλει τεράστια κέρδη από την τρέχουσα δομή της ΕΕ και της ευρωζώνης. Χάρη στις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, η γερμανική οικονομία είναι πιο ισχυρή και πιο ανταγωνιστική από ότι τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ευρωζώνης και έχει ωφεληθεί πάρα πολύ από το γεγονός ότι η ευρωζώνη σχεδιάστηκε πάνω στις αρχές της οικονομίας της αγοράς. Με αυτόν τον τρόπο η Γερμανία συσσώρευσε για χρόνια τεράστια πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών-και ακόμη συσσωρεύει.

Καθώς, όμως, η οικονομία κάνει κύκλους, τα πλεονάσματα αυτά αναπόφευκτα σημαίνουν ότι άλλες χώρες πρέπει να αντιμετωπίσουν ελλείμματα. Για κάθε πλεόνασμα υπάρχει έλλειμμα κάπου αλλού. Αυτή είναι μία από τις βασικές αιτίες για το τεράστιο δημόσιο χρέος το οποίο δημιουργήθηκε σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες μετά την είσοδό τους στην ευρωζώνη. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Γερμανία, με το να είναι «τόσο πετυχημένη» όσον αφορά την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, απορρυθμίζοντας την αγορά εργασίας, μειώνοντας τους μισθούς και καταργώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων,  προκάλεσε την κρίση του ευρώ. Ασφαλώς δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα και υπάρχουν και άλλες αιτίες που συνεισέφεραν στην κρίση. Αυτός όμως είναι ένας σημαντικός παράγοντας-και η γερμανική κυβέρνηση αποφεύγει να το παραδεχτεί.

Γνωρίζει ο γερμανικός λαός τι ακριβώς έχει συμβεί; Διότι διαβάζουμε συνεχώς για το βάρος που οι Γερμανοί-Ευρωπαίοι φορολογούμενοι σηκώνουν για την διάσωση της Ελλάδας.

 Νομίζω πως ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η συζήτηση για την ελληνική κρίση στην Γερμανία είναι ιδιαιτέρως χειραγωγούμενος σε ορισμένες περιπτώσεις. Οι αιτίες της κρίσης αποδίδονται αποκλειστικά και εσφαλμένα στους Έλληνες παρόλο που υπάρχουν προφανείς δομικές αιτίες στην οικοδόμηση της ευρωζώνης. Ασφαλώς κακοδιαχείριση, διαφθορά και άλλα προβλήματα στην Ελλάδα συνεισέφεραν στην κρίση. Η κυβέρνηση της κ. Μέρκελ όμως και αρκετά γερμανικά μέσα ενημέρωσης περιγράφουν το πρόβλημα σαν οι Έλληνες να ήταν παρά πολύ τεμπέληδες για να δουλέψουν και ότι η αιτία για το υψηλό δημόσιο χρέος είναι το ότι ζούσαν πέρα από τις δυνατότητές τους. Οι αναφορές αυτές έχουν συχνά ρατσιστικό υπόβαθρο το οποίο κατηγορηματικά απορρίπτω. Αντί να εργαστούμε για την επίλυση των πραγματικών αιτιών της κρίσης, αυτή περιγράφεται ως μία διαμάχη μεταξύ λαών, όταν στην πραγματικότητα είναι πρόβλημα της καπιταλιστικής οικονομίας στην οποία ζούμε.

 

Ο τρόπος με τον οποίο συζητείται η κρίση στην Γερμανία, πολύ συχνά αγνοεί ένα σημαντικό σημείο: Όταν οι ελίτ της ΕΕ αποφάσισαν να βοηθήσουν την Ελλάδα με πιστώσεις το 2010, δεν αποσκοπούσαν στο να βοηθηθεί ο ελληνικός λαός. Βασικός στόχος ήταν να σωθούν οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες που φοβόντουσαν τις απώλειες σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας. Τον Μάιο του 2010, το 94% του ελληνικού δημόσιου χρέους ανήκε σε ιδιώτες πιστωτές. Στα τέλη του 2014 το ποσοστό αυτό είχε μειωθεί στο 11,5%. Πάνω από το 90% των πιστώσεων που δόθηκαν στην Ελλάδα από τους θεσμούς της ΕΕ και το ΔΝΤ πήγαν απευθείας στην χρηματοπιστωτική αγορά. Η τρόικα ανάγκασε την Ελλάδα να επιβάλλει στον πληθυσμό να πληρώσει για την κρίση.

Ναι, λοιπόν, σήμερα θα μπορούσε να υπάρξει βάρος στους Ευρωπαίους φορολογουμένους στην περίπτωση μιας ελληνικής χρεοκοπίας. Αυτό μόνο και μόνο επειδή οι κυβερνήσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μετέφεραν το βάρος από τους  ιδιώτες σε κρατικούς πιστωτές αντί να αποδεχθούν ότι το ελληνικό δημόσιο ήταν αφερέγγυο. Την ίδια στιγμή τα μνημόνια ανάγκασαν τις ελληνικές κυβερνήσεις να εφαρμόσουν προγράμματα λιτότητας τα οποία όχι μόνο ήταν η τέλεια συνταγή για ανθρωπιστική κρίση αλλά και εντελώς αντιπαραγωγικά όσον αφορά την οικονομική ανάκαμψη.

Δυστυχώς πολλοί Γερμανοί δεν γνωρίζουν το γεγονός αυτό και αντιθέτως πιστεύουν την πολύ διαδεδομένη άποψη ότι  πληρώνουν για το ελληνικό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας το οποίο δήθεν έχει βγει εκτός ελέγχου. Είναι όμως για τις τράπεζες και μία εντελώς λάθος οικονομική πολιτική για την οποία πληρώνουν.

Πώς είναι η κοινωνική και οικονομική κατάσταση στην Γερμανία;

Σε σύγκριση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, η Γερμανία πάει αρκετά καλά. Αυτό ωστόσο είναι εν μέρει αλήθεια αν ρίξουμε μία πιο προσεκτική ματιά. Οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις της τελευταίας δεκαετίας είχαν τεράστια επίπτωση στην γερμανική κοινωνία. Τα ποσοστά ανεργίας είναι σχετικά μικρά, αλλά το να έχεις δουλειά δεν είναι το ίδιο όπως πριν. Έχει γίνει αρκετά πιο δύσκολο για πολύ κόσμο να τα βγάλει πέρα, αν και επισήμως δεν θεωρούνται άνεργοι. Μελέτες δείχνουν ότι οι εργασιακές συνθήκες έχουν γίνει πιο επισφαλείς, ότι τα συλλογικά δικαιώματα έχουν καταργηθεί και ότι τεράστιος αριθμός ανθρώπων αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας.

Αυτό είναι αποτέλεσμα τουλάχιστον μιας δεκαετίας νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων. Και όπως είπα και προηγουμένως, είναι επίσης το αντίτυπο για τις βασικές δομικές αιτίες της κρίσης στην Ευρωζώνη: Τα γερμανικά πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών.

Η πρόεδρος της ελληνικής Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου ανακοίνωσε πρόσφατα την συγκρότηση ανεξάρτητης επιτροπής λογιστικού ελέγχου για το ελληνικό δημόσιο χρέος. Πως θα μπορούσε το κόμμα σας, το Die Linke, να βοηθήσει ώστε ο ελληνικός λαός και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης να μάθουν την αλήθεια;

Νομίζω πως είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε πως το χρέος από μόνο του δεν είναι πρόβλημα. Χωρίς δημόσιο χρέος δεν θα υπήρχαν αποταμιεύσεις των ιδιωτών και πέρα από αυτό, τα χρέη έχουν έναν ζωτικό ρόλο στις οικονομίες μας. Ασφαλώς δεν θέλω να πω, ότι για παράδειγμα, το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι πρόβλημα. Δεν θα πρέπει όμως να πιστεύουμε τα παραμύθια της κ. Μέρκελ για την γερμανική επιτυχία. Αν όλα τα κράτη του ευρώ ακολουθούσαν τον γερμανικό δρόμο, ολόκληρη η ευρωπαϊκή οικονομία θα κατέρρεε.

Την ίδια στιγμή γνωρίζουμε ότι πολύ συχνά το δημόσιο χρέος δεν είναι νομιμοποιημένο και θα πρέπει να αναθεωρηθεί. Για τον λόγο αυτό θεωρώ ότι ένας ανεξάρτητος λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους θα μπορούσε να βοηθήσει να καταλάβουμε τη φύση του ελληνικού χρέους και να βρούμε τρόπους να το ξεπεράσουμε. Στη Γερμανία, το DIE LINKE προτείνει επίσης την ιδέα μιας Ευρωπαϊκής Διάσκεψης  σαν αυτήν της Συμφωνίας του Λονδίνου για το Χρέος το 1953. Εκείνη την εποχή, ένα σημαντικό τμήμα του γερμανικού δημοσίου χρέους διαγράφηκε, επιτρέποντας την ιστορική ανάκαμψη της γερμανικής οικονομίας.

Αντί να αναγκάζεται η Ελλάδα να ακολουθεί τον φαύλο κύκλο της λιτότητας και ύφεσης, η Ευρώπη θα έπρεπε να διδαχθεί από το παρελθόν και να βοηθήσει την Ελλάδα μέσω της συνεργασίας. Ένας λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους είναι βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.

* Η συνέντευξη δημοσιεύεται στο περιοδικό ΜΕΤΡΟ που κυκλοφορεί (Μάϊος 2015)

Το φάσμα της πείνας πλανάται πάνω και από τη Βρετανία

H αδυναμία πολλών οικογενειών να προμηθευτούν τα απαραίτητα έχει μετατραπεί σε ζήτημα δημόσιας υγείας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  06:00

Εθελόντρια σε τράπεζα τροφίμων στο Σόλσμπερι

emailεκτύπωση  

«Το αν θα φάω εξαρτάται από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η μητέρα μου. Αν δεν έχω χρήματα, συνήθως περιμένω να γυρίσω στο σπίτι για να φάω. Ή, οι φίλοι μου και εγώ πάντα μοιραζόμαστε το φαγητό και τις περισσότερες φορές μου προσφέρουν κάτι». Τα λόγια αυτά ανήκουν σε ένα μικρό παιδί που ζει μαζί με τη μητέρα του σε μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, τη Βρετανία.

Μερικές ημέρες πριν από τις κρίσιμες βουλευτικές εκλογές της 7ης Μαΐου οι Βρετανοί, πολίτες και πολιτικοί, διαπιστώνουν αμήχανοι πως πάνω από τη χώρα τους πλανάται το φάσμα της πείνας και της ακραίας φτώχιας.

Στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας η δημοσιοποίηση στοιχείων αναφορικά με την απασχόληση στη Βρετανία χαροποίησε τους Συντηρητικούς και ιδιαίτερα τον πρωθυπουργόΝτέιβιντ Κάμερον και τον υπουργό Οικονομικών Τζορτζ Όσμπορν καθώς αποκάλυψε ότι ο αριθμός των απασχολούμενων στη χώρα παρουσίασε σημαντική αύξηση κατά τον τελευταίο χρόνο. Σύμφωνα με στοιχεία της βρετανικής στατιστικής υπηρεσίας, στην αγορά εργασίας της Βρετανίας απασχολούνται σήμερα πάνω από 31 εκατομμύρια άνθρωποι, 2 εκατομμύρια περισσότεροι σε σχέση με το 2010, χρονιά κατά την οποία οι Τόρις ανέλαβαν την εξουσία, και 557.000 περισσότεροι σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. «Τα βελτιωμένα στοιχεία για την απασχόληση δείχνουν ότι το πρόγραμμά μας έχει αποτελέσματα», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Κάμερον στο Twitter.

Την Τετάρτη, ωστόσο, η δημοσιοποίηση έκθεσης του The Trussell Trust, μίας μη κυβερνητικής οργάνωσης που διαχειρίζεται το μεγαλύτερο δίκτυο «τραπεζών» τροφίμων της Γηραιάς Αλβιώνας, αποκάλυψε ότι κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους 2014 -2015 τουλάχιστον 500.000 Βρετανοί κατέφυγαν στα κατά τόπους παραρτήματα της οργάνωσης για να λάβουν δωρεάν τρόφιμα για διάστημα τριών ημερών. Η συνολική ποσότητα των πακέτων τροφίμων που διανεμήθηκε από τις 445 τράπεζες του φιλανθρωπικού δικτύου ξεπέρασε το 1.000.000, αριθμός κατά 19% υψηλότερος σε σχέση με τους προηγούμενους 12 μήνες. Σύμφωνα με την οργάνωση το 1/3 των δωρεάν γευμάτων δόθηκαν σε μικρά παιδιά. Παρόλο που ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να απευθυνθούν στην οργάνωση δεν μπορεί να υπολογιστεί με απόλυτη ακρίβεια, αποτελεί γεγονός ότι χιλιάδες Βρετανοί πεινάνε.

«Παρά τα ευπρόσδεκτα σημάδια οικονομικής ανάπτυξης, η πείνα εξακολουθεί να επηρεάζει σημαντικό αριθμό ανδρών, γυναικών και παιδιών σήμερα στη Βρετανία. Είναι πολύ δύσκολο να καταγράψουμε με ακρίβεια την έκταση του προβλήματος, καθώς τα διαθέσιμα στοιχεία της Trussell Trust δεν περιλαμβάνουν τα άτομα που δέχονται βοήθεια από άλλες οργανώσεις αρωγής ή εκείνα που ντρέπονται να αναζητήσουν βοήθεια», αναφέρεται στην έκθεση.

Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στη Βρετανία είναι το γεγονός ότι πριν από μία τετραετία ο αριθμός των γευμάτων που διανεμήθηκαν από το δίκτυο Trussell Trust ήταν 61.468 ενώ πριν από μία δεκαετία οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν ήταν λιγότερες από 3.000.

Το αυστηρότερο καθεστώς που διέπει πλέον την καταβολή κοινωνικών επιδομάτων αλλά και οι καθυστερήσεις στην καταβολή των επιδομάτων αυτών σε όλους όσοι τα δικαιούνται, αποτελούν τις κύριες αιτίες αύξησης του αριθμού των ατόμων που κατέφυγαν σε τράπεζες τροφίμων. Ωστόσο, μεταξύ των Βρετανών που αναζητούν επισιτιστική αρωγή συμπεριλαμβάνονται και δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι παρότι εργάζονται, αδυνατούν να καλύψουν ακόμη και τις πιο βασικές τους ανάγκες. Η εργασιακή ανασφάλεια, οι χαμηλοί μισθοί και το εξαιρετικά υψηλό κόστος διαβίωσης εξαναγκάζει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους να απευθυνθούν στις τράπεζες τροφίμων, όχι μόνο για να μην μείνουν νηστικοί αλλά και για να ζητήσουν συμβουλευτική υποστήριξη όσον αφορά τη διαχείριση των χρεών τους και την ένταξή τους σε προγράμματα κοινωνικής αρωγής, προσδιόρισε μιλώντας στο BBC o Άντριαν Κέρτις, διευθυντής του δικτύου τραπεζών της Trussel Trust.

Την ίδια ώρα, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι τα στοιχεία αυτά είναι μόνο «η κορυφή του παγόβουνου» όσον αφορά την επισιτιστική ένδεια στη Βρετανία ενώ οι γιατροί δηλώνουν πως η αδυναμία πολλών οικογενειών να προμηθευτούν τα απαραίτητα για τη διατροφή τους έχει μετατραπεί πλέον σε ζήτημα δημόσιας υγείας

Από το Βήμα

Γκαλμπρέιθ: Οι θεσμοί δεν ξέρουν τι θέλουν

Συνέντευξη

18:22 | 24 Απρ. 2015

  

Συνέντευξη στο Spiegel παραχώρησε ο Αμερικανός οιμονομολόγος και στενός συνεργάτης του Γιάνη Βαρουφάκη, Τζέιμς Γκαλμπρέιθ. Κατηγορεί τους Ευρωπαίους για αντιφατικότητα, πρόκληση ασφυξίας στην Ελλ. πλευρά και ανειλικρίνεια. Το δημοσίευμα του Spiegel έχει ως εξής:

O οικονομολόγος Τζέιμς Κ. Γκάλμπρεϊθ διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Τέξας. Το 2013 κάλεσε τον θεωρητικό των παιγνίων Γιάνη Βαρουφάκη στον Ινστιτούτο του.

Οι δυο πανεπιστημιακοί είναι φίλοι και έχουν μεταξύ άλλων συνεργασθεί στην τελευταία έκδοση του βιβλίου του Βαρουφάκη: "Μια μετριοπαθής πρόταση για την επίλυση της κρίσης του ευρώ". Μετά την ανάληψη του υπουργείου οικονομικών της Ελλάδας ο Γκάλμπρειθ είναι σύμβουλος του σε θέματα των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους στις Βρυξέλλες. O Έλληνας υπουργός οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης θεωρείται ως ιδιοφυής στρατηγός, αλλά η κυβέρνησή του φαίνεται αδέξια στην ευρωκρίση. Στη συνέντευξή του ο Αμερικανός οικονομολόγος υπερασπίζεται τον πρώην συνάδελφό του

SPIEGEL ONLINE: Kύριε Γκάλμπρέιθ λέτε για τον φίλο σας Γιάνη Bαρουφάκη ότι βρίσκεται βήματα μπροστά από πολλούς. Εδώ και 3 μήνες τώρα είναι υπουργός οικονομικών της Ελλάδας, αλλά η χώρα του κατρακυλά προς την χρεοκοπία. Ποιά είναι η στρατηγική του;

Γκάλμπρεϊθ: Η κυβέρνηση πρέπει συνεχώς να εξασφαλίζει χρήματα για να εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμα τα ληξιπρόθεσμα δάνεια. Συγχρόνως κάνει τα πάντα, ώστε να κλείσει τις δύσκολες διαπραγματεύσεις για το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Αν εσείς έχετε μια καλύτερη στρατηγική από την παρούσα, είμαι περίεργος να την ακούσω.

SPIEGEL ONLINE: Η ελληνική πλευρά εκνευρίζει τους δανειστές με τις συνεχείς αλλαγές τακτικής. Τη μια απειλεί να μη πληρώσει τη δόση στο ΔΝΤ στην ώρα της και μετά την καταβάλει.

Γκάλμπρεϊθ: Σας διαβεβαιώνω ότι δεν πρόκειται για παιχνιδάκια. Αλλά μπορείς να πληρώσεις όταν έχεις λεφτά. Πριν την τελευταία επιστροφή στο ΔΝΤ φαινόταν ότι είτε θα πρέπει να πληρωθεί το ΔΝΤ είτε οι μισθοί και οι συντάξεις και επ΄ αυτού είχαν μια ξεκάθαρη προτεραιότητα.

SPIEGEL ONLINE: Εν τούτοις, ο κύριος Βαρουφάκης και οι συνάδελφοί του έμοιαζαν πρόσφατα όχι ως στρατηγοί αλλά ως ερασιτέχνες.

Γκάλμπρεϊθ: Φαίνεται πως πιστεύετε ότι η κυβέρνηση ακολουθεί μια υψηλή στρατηγική, ενώ αντιδρά απλώς σε αβέβαιες καταστάσεις και προσπαθεί να κάνει αυτό που τη δεδομένη στιγμή είναι αναγκαίο. ΟΙ Ελληνες εξαρτώνται από το αν οι δανειστές, ιδίως η ΕΚΤ, θα δείξουν περισσότερη ευελιξία. Δεν άφησαν την κυβέρνηση να αναπνεύσει από την ημέρα που ανέλαβε καθήκοντα. Για υψηλές στρατηγικές δεν υπάρχει καθόλου χρόνος.

SPIEGEL ONLINE: Ο κύριος Βαρουφάκης φαίνεται πως διαθέτει χρόνο. Από της αναλήψεως των καθηκόντων του έχει δώσει δεκάδες συνεντεύξεις, φωτογραφίζεται στο σπίτι του, πηγαίνει σε διάφορες fora. Στο υπουργείο του τον βλέπουν προφανώς μάλλον σπάνια.

Γκάλμπρεϊθ: Ουδείς εργάσθηκε πιο σκληρά στην κρίση αυτή όπως ο Γιάνης. Όταν συνεργαζόμασταν μαζί στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες τρώγαμε για πρώτη φορά πρόχειρα στις δύο τα βράδυ. Και μετά ξαναδουλεύαμε τα έγγραφα για την διαπραγμάτευση μέχρι τις πέντε το πρωί. Οι φήμες ότι δεν δουλεύει είναι μέρος της δημόσιας εκτέλεσης της προσωπικότητάς του.

SPIEGEL ONLINE: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε να επιλύσει την "ανθρωπιστική κρίση" στην Ελλάδα. Μερικοί από τους καινούριους νόμους, όμως, παραπέμπουν σε άλλη κατεύθυνση. Στους Ελληνες εκατομμυριούχους δίνεται επί παραδείγματι η ευκαιρία να αποπληρώσουν τις από μακρού ληξιπρόθεσμες οφειλές τους με δόσεις χωρίς πρόστιμα.

Γκάλμπρεϊθ: Σκοπός του νόμου αυτού είναι να φέρει γρήγορα τα αναγκαία χρήματα στα κρατικά ταμεία. Αν οι Ευρωπαίοι εταίροι είχαν θελήσει έναν αυστηρότερο νόμο, θα μπορούσαν (οι εκατομμυριούχοι) να πιεστούν από τον Ελληνα υπουργό οικονομικών να βρίσκουν διαρκώς χρήματα. Δεν το έκαναν όμως.

SPIEGEL ONLINE: Oι θεσμοί (Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ) πρέπει να διαπραγματευτούν ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, ώστε να δοθούν χρήματα. Έτσι είναι η συμφωνία. Και ο ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε επίσης.

Γκάλμπρεϊθ: Ναι, αλλά, ξέρετε τι θέλουν στην πραγματικότητα οι θεσμοί; Σε κάθε μεταρρυθμιστική πρόταση λένε: δεν μας αρέσει αυτό, δεν μας αρέσει το άλλο. Από ελληνικής πλευράς υπάρχουν τουλάχιστον δέκα άνθρωποι οι οποίοι επεξεργάζονται τη λίστα. Θα προχωρούσαν ταχύτερα αν ήξεραν τι ζητάνε οι θεσμοί, ώστε να την ελέγχουν σημείο προς σημείο.

SPIEGEL ONLINE: Μα ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε στη μάχη με θέσεις αντίθετες από αυτές που υπαγόρευε πριν η τρόικα για το πως θα μπορούσε να μεταρρυθμιστεί η χώρα.

Γκάλμπρεϊθ: Το θεωρώ πρόφαση. Οι θεσμοί δεν είναι σύμφωνοι μεταξύ τους. Πιστεύω πως η καγκελάριος Μέρκελ θα επιθυμούσε πολύ μια λύση της κρίσης. Δεν γνωρίζω όμως αν το θέλει και η ΕΚΤ ή αν θέλει να τον πιέσει μέχρι να συνθηκολογήσει.

SPIEGEL ONLINE: Οι υπουργοί οικονομικών συσκέπτονται την Παρασκευή στη Ρίγα για τι μπορεί να γίνει με το ελληνικό πρόγραμμα βοήθειας. Πως θα ήταν μια έντιμη συμφωνία;

Γκάλμπρεϊθ: Οι θεσμοί πρέπει να πάψουν να επιμένουν σε σημεία του προγράμματος τα οποία ολοφάνερα δεν έχουν λειτουργήσει, όπως λ.χ. την αναγκαστική πώληση κρατικής περιουσίας. Ταυτόχρονα υπάρχουν πολλά κοινά σημεία, για παράδειγμα η πάταξη της φοροδιαφυγής και η διοικητική μεταρρύθμιση. Το να χτίσεις πάνω σε αυτά ένα νέο πρόγραμμα πραγματικά δεν είναι μεγάλη απαίτηση. 

Πηγή: Η Αυγή

Πώς η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων στηρίζει τη φοροδιαφυγή

Tax Heavens

19:20 | 23 Απρ. 2015

Τελευταία ανανέωση 19:28 | 23 Απρ. 2015

  

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), ήταν το πρώτο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που υιοθέτησε μια πολιτική ενάντια στους φορολογικούς παραδείσους το 2009. Ωστόσο, μετά από πέντε και πλέον χρόνια τα χρήματα της ΕΤΕπ εξακολουθούν να περνούν μέσω αυτών. 

Αυτό υποστηρίζει μια νέα έκθεση του ευρωπαϊκού συνασπισμού Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων Counter Balance για την Ανάπτυξη και το Περιβάλλον. Η έκθεση που δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες έχει τίτλο «Προς μια υπεύθυνη φορολογική πολιτική της ΕΤΕπ» και καλεί δημόσια την τράπεζα να σταματήσει κάθε πολιτική που ωφελεί τη δημιουργία και διατήρηση των φορολογικών παραδείσων. 

Η έκθεση επισημαίνει αρκετές περιπτώσεις οι οποίες δείχνουν ότι κεφάλαια της ΕΤΕπ έχουν χορηγηθεί σε δικαιούχους που φέρεται ότι χρησιμοποίησαν τους φορολογικούς παραδείσους για να αυξήσουν τα κέρδη τους ή να κρύβουν έσοδα που προέρχονται από διαφθορά. Επιπλέον αποκαλύπτει περιπτώσεις επενδύσεων της ΕΤΕπ σε αναπτυσσόμενες χώρες που εκτελούνται μέσω φορολογικών παραδείσων.

Αυτό σύμφωνα με την Counter Balance συμβαίνει επειδή η τρέχουσα πολιτική της ΕΤΕπ είναι εύκολο να παρακαμφθεί. Τρανταχτό είναι το παράδειγμα του Λουξεμβούργου που αν και δεν λειτουργεί με συμβατό - σύμφωνα με το Παγκόσμιο Φόρουμ - τρόπο η ΕΤΕπ έχει τη βάση της εκεί και επενδύει σε πολλά από τα funds που λειτουργούν στη χώρα. 

«Οι πρόσφατες αποκαλύψεις όπως τα luxleaks και τα swissleaks αποδεικνύουν ότι η Ευρώπη χάνει δισεκατομμύρια ευρώ λόγω φορολογικών παρακάμψεων. Στις αναπτυσσόμενες χώρες η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. Οι ηγέτες της ΕΕ κάνουν τολμηρές δηλώσεις για την αντιμετώπιση των φορολογικών παρακάμψεων αλλά την ίδια στιγμή το δικό της δημόσιο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα είναι μέρος του προβλήματος» σημειώνει ο Αντόνιο Τρικαρίκο, συντάκτης της έκθεσης.

«Η ΕΤΕπ βρίσκεται στη θέση του οδηγού για την εφαρμογή του σχεδίου Γιούνκερ και την έξοδο της Ευρώπης από την κρίση. Η καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων και παρακάμψεων θα πρέπει να αποτελέσει απόλυτη προτεραιότητα καθώς μπορεί να φέρει πίσω δισεκατομμύρια δημόσιου χρήματος. Το 2010 η ΕΤΕπ ήταν το πρώτο ίδρυμα που εισήγαγε μια πολιτική ενάντια στους φορολογικούς παράδεισους. Ελπίζουμε η ΕΤΕπ να αποδείξει τη βούλησή της να αντιμετωπίσει το ζήτημα και να δείξει ότι η μηδενική ανοχή απέναντι στις φορολογικές παρακάμψεις είναι κάτι περισσότερο από ρητορική» σημειώνει ο διευθυντής της Counter Balance, Χαβιέ Σολ. 

Από το tvxs

Ενας ουρανοξύστης χρέη

ouranoksistis.jpg

Τα χρέη των ιδιοκτητών και ενοίκων του κτιρίου προς τη ΔΕΗ έχουν εκτοξευτεί μέσα σε λίγα χρόνια στα 1,388 εκατ. ευρώ

23.04.2015, 06:00 | Ετικέτες:  οικονομία, πολιτική, ΔΕΗ, δημόσιο χρέος, Νάντια Βαλαβάνη

Συντάκτης: 

Βασίλης Γεώργας

Μικρογραφία του «διαρκούς σκανδάλου» των μεγαλοεπιχειρηματιών που εκμεταλλεύονται την κρίση για να φεσώνουν το Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ αποδεικνύεται η περίπτωση της αποκοπής ρεύματος που έγινε με εντολή της ΔΕΗ στο εμβληματικό κτίριο «Atrina» επί της λεωφόρου Κηφισίας, όπου στους 18 ορόφους του στεγάζονται όχι μόνο η ΔΟΥ Μεγάλων Επιχειρήσεων και το Κέντρο Ελέγχου Μεγάλου Πλούτου, αλλά και δεκάδες γραφεία γνωστών επιχειρήσεων της χώρας.

Τα χρέη των ιδιοκτητών και ενοίκων του κτιρίου προς τη ΔΕΗ έχουν εκτοξευτεί μέσα σε λίγα χρόνια στα 1,388 εκατ. ευρώ, καθώς όχι μόνο -σύμφωνα με πληροφορίες- κάποιες από τις εταιρείες που στεγάζονται εκεί έχουν σταματήσει να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους, αλλά τα χρήματα που συγκεντρώνονται από τον εκάστοτε διαχειριστή «παρακρατούνται» και δεν αποδίδονται στη ΔΕΗ.

Είναι μάλιστα η δεύτερη φορά τους τελευταίους μήνες που με εντολή της ΔΕΗ διακόπτεται η ηλεκτροδότηση στο συγκεκριμένο κτιριακό συγκρότημα. Τον περασμένο Οκτώβριο είχε εκδοθεί πάλι εντολή αποκοπής, ενώ τον Δεκέμβριο έγινε νέος διακανονισμός για το χρέος που τότε έφτανε τα 1,27 εκατ. ευρώ, ο οποίος σύμφωνα με τη διοίκηση της Επιχείρησης δεν τηρήθηκε.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν διασταυρωθεί, ένα πολύ μεγάλο μέρος των οφειλών δημιουργήθηκε όσο ακόμη τη διαχείριση την είχε η τεχνική εταιρεία «Μπ. Βωβός», η οποία κατασκεύασε το κτίριο και διατηρεί την ιδιοκτησία σε αρκετούς ορόφους.

Στην περίπτωση των «στρατηγικών κακοπληρωτών» του κτιρίου «Atrina», τα χρέη αβγάτισαν, καθώς επικρατούσε η βεβαιότητα ότι η ΔΕΗ δεν θα τολμούσε να κόψει ποτέ το ρεύμα λόγω της λειτουργίας της ΔΟΥ Μεγάλου Πλούτου. Το γεγονός δε ότι από κατασκευής του κτιρίου προβλέφθηκε η εγκατάσταση ενός και μόνο μετρητή ηλεκτρικού ρεύματος για όλο το κτίριο διευκόλυνε την εκρηκτική συσσώρευση χρεών.

Τακτικές εκβιασμού

Η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη έκανε έμμεσα χθες λόγο για τακτικές εκβιασμού από κάποιες συστεγαζόμενες επιχειρήσεις και χρειάστηκε η προσωπική κινητοποίησή της προκειμένου να πληρωθούν κάποια χρήματα προς τη ΔΕΗ και να επανέλθει η ηλεκτροδότηση, κάτω από την κατακραυγή για το πρόβλημα λειτουργίας στην πιο νευραλγική εφορία της χώρας που ασχολείται με θέματα όπως η λίστα Λαγκάρντ, οι offshore εταιρείες και τα εμβάσματα εξωτερικού.

Η υπόθεση της διήμερης διακοπής ρεύματος στη ΔΟΥ Μεγάλου Πλούτου είχε και παράπλευρες συνέπειες, τις οποίες κάποιοι επιχείρησαν να συνδέσουν με το θέμα Μπόμπολα, αφότου η Νάντια Βαλαβάνη δήλωσε χθες το πρωί ότι επιχειρηματίας που θέλησε να ρυθμίσει οφειλές ύψους 2 εκατ. ευρώ δεν εξυπηρετήθηκε λόγω της διακοπής ρεύματος.

Από την πλευρά της η ΔΕΗ επισήμως έκανε λόγο για «ενοικιαστές με μεγάλη οικονομική επιφάνεια», αφήνοντας να εννοηθεί ότι κάποιοι από αυτούς, ενώ έχουν λεφτά, δεν πληρώνουν, ρίχνοντας όμως την κύρια ευθύνη στον διαχειριστή του συγκροτήματος, «ο οποίος δεν καταβάλλει τα ποσά», χωρίς πάντως να κατονομάσει τον χειρουργό Ανδρέα Φουστάνο, ο οποίος έχει αναλάβει τη διαχείριση κατά δήλωσή του το τελευταίο 6μηνο. Παράλληλα, διευκρίνισε πως η εφορία που στεγάζεται στο κτίριο δεν συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των οφειλετών, χωρίς όμως να δώσει στοιχεία για τους υπόλοιπους οφειλέτες.

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια αρκετά περίεργη υπόθεση που αναδεικνύει παράλληλα και τη σκανδαλώδη «ασυλία» που απολαμβάνουν μεγαλοεπιχειρηματίες για τις οφειλές τους προς το Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ. Ηδη όπως πληροφορείται η «Εφ.Συν.», μετά και τα χθεσινά γεγονότα, κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις-ένοικοι του συγκεκριμένου συγκροτήματος κινούνται νομικά κατά της διαχείρισης και των οφειλετών, επικαλούμενοι την οικονομική ζημιά που υφίστανται από τις αποκοπές ρεύματος.

Από την Εφημερίδα των Συντακτών