Θεοχάρης έφα

Ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος το άτομο. Στην προσπάθεια του να υπηρετήσει την κυβερνητική πολιτική και στρεφόμενος εναντίον των αγροτικών κινητοποιήσεων είπε: "οι αγρότες έχουν να φάνε, οι αθηναίοι ψάχνουν στα σκουπίδια". Τί να πρωτοθαυμάσει κανείς από τη θρασύτατη αυτή δήλωση ενός διορισμένου; Με αναίδεια υπηρετεί μια πολιτική που στέλνει τους ανθρώπους στα σκουπίδια χωρίς να έχει κανένα πρόβλημα! Αντίθετα την κραδαίνει εναντίον αυτών που έχουν να φάνε. Αποτελεί, φαίνεται, κατά τον κυνικό αυτό κυβερνητικό υπάλληλο, θράσος το να έχεις να φας σήμερα! Πρέπει να πεινάς για να μάθεις να υπακούς. Σε ποιούς όμως; Σε αυτούς που υπακούει και αυτός προκειμένου να κάνει καριέρα πάνω στα κοινωνικά ερείπια. Οι ευαισθησίες θα του στερήσουν την διάκριση; Όχι, βέβαια. Ο ανθρωπισμός, που δεν διαθέτει, θα τον κάνει να αρνηθεί τη δοτή εξουσία; Όχι και πάλι όχι. Ο ατομισμός, ο εγωισμός, ο ευδαιμονισμός προπορεύονται. Η θεωρεία του κοινωνικού δαρβινισμού θα δικαιολογήσει τις αντικοινωνικές του δράσεις. Και το βράδυ θα κοιμάται ήσυχος πάνω στον αποξηραμένο από ευαισθησίες εαυτό του!
                                                                                                                                   ΟΔ

Σαμαράς έφα

Έψαλε λοιπόν ο Σαμαράς το Πάτερ ημών στο Άγιο Όρος και επέδειξε στους μοναχούς μια εικόνα που είχε στη τσέπη του! Έδωσε λοιπόν μια κακόγουστη παράσταση μπροστά στις κάμερες των συστημικών ΜΜΕ. Προς τι; Μα προς άγραν ψήφων (πολλοί γαρ οι αφελείς ακόμη). Οι εκλογές έρχονται και τα πεπραγμένα του μόνο θετικά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Συνεχώς επικαλείται τη βοήθεια του Θεού για να τα βγάλει πέρα! Όχι βέβαια προς όφελος της κοινωνίας. Προς όφελος του ιδίου αποκλειστικά –έτσι πιστεύει πως οι θρησκευόμενοι και βέβαια η ισχυρή εκκλησία θα του συμπαρασταθούν. Στερούμενος αξιών και συνέπειας υποστηρίζει, κάθε φορά, αυτό που τον συμφέρει. Στην αντιπολίτευση αντιμνημονιακός στην κυβέρνηση μνημονιακός. Αρκεί να παίζει παιγνίδι. Ποιος είναι ο ορισμός του αριβίστα;

Οι αγιορείτες μοναχοί αποφάνθηκαν: «βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος»! Είναι αφελείς οι άνθρωποι και κατάπιαν την παράσταση; Όχι βέβαια. Αλλά αν ο πρωθυπουργός της χώρας αναγκάζεται να θρησκεύεται δημόσια τότε η δικιά τους εξουσία και τα εξ αυτής οφέλη ενισχύονται. Οι ίδιοι εξάλλου ελάχιστα έως καθόλου ενδιαφέρονται για να εφαρμόσουν στην πράξη τα κηρύγματα του Χριστού (για να τους αντιμετωπίσουμε στο δικό τους πεδίο). Ας θυμηθούμε: «ο έχων δύο χιτώνες να δώσει τον ένα». Ούτε οι ίδιοι το πράττουν ούτε, βέβαια, ο Σαμαράς. Ο τελευταίος με την οικονομική του πολιτική παίρνει και το μισό χιτώνα από όσους τον διαθέτουν και τον δίνει σε αυτούς που έχουν δέκα! «Αγαπάτε αλλήλους». Εδώ ο Σαμαράς είναι πρότυπο! Στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, επαναπροωθήσεις μεταναστών και πνίξιμο τους στη θάλασσα, βασανιστήρια στα αστυνομικά τμήματα και βέβαια καταδίκες της χώρας από ευρωπαϊκούς θεσμούς για μη τήρηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Εδώ οι άγιοι μοναχοί κλείνουν τα μάτια τους! «Είναι βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος»! Τα  δικά τους συμφέροντα να προωθούνται!

«Είναι ευκολότερο να περάσει η καμήλα από το μάτι της βελόνας από το να πάει στον παράδεισο ο πλούσιος». Εδώ και αν υπηρετείται αυτή η ρήση του χριστιανισμού!!! Οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι άστεγοι βιώνουν την κόλαση πριν πεθάνουν. Μια συνεχής, καθημερινή, αδυσώπητη κόλαση δίχως ελπίδα. Αντίθετα οι πλούσιοι με τις ευλογίες της εκκλησίας και της απανταχού πολιτικής εξουσίας βιώνουν τον παράδεισο. Τώρα. Εν ζωή. Ποιός ενδιαφέρεται για τη μεταθανάτιο ζωή; Αυτά είναι για τους αφελείς θρησκευόμενους. Παρηγοριά για την καθημερινή τους δυστυχία.

 Οι πλούσιοι λοιπόν θα πάνε στη κόλαση αλλά προς το παρόν η εκκλησία τους ευλογεί! Τους στηρίζει και στρέφει τα νώτα της στους φτωχούς. Για τους τελευταίους το κυριακάτικο εκκλησίασμα. Για υπομονή, καρτερικότητα και προπάντων όχι αντιδράσεις προς την εξουσία. Να προσμένουν τον μεταθανάτιο παράδεισο! Ειρηνικοί και ήρεμοι να παραμείνουν απέναντι στον οικονομικό πόλεμο που τους έχει κηρυχτεί προσμένοντας… «Όμορφος κόσμος μαγικός αγγελικά πλασμένος», ψάλει ο ποιητής. Και έχει δίκιο.

                                                                                                         Ο.Δ

Στουρνάρας έφα:

«Το πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι μια πολύ μεγάλη έκπληξη». Για ποιόν; Πώς βγήκε, αν βγήκε, αυτό το πλεόνασμα; Αυξήθηκε η παραγωγή, ο πλούτος, της χώρας; Όχι. Βγήκε από τις μειώσεις σε μισθούς, σε συντάξεις, στην υγεία, στην παιδεία, στην πρόνοια και από το ότι το κράτος δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του. Χρωστά σε πολίτες και εταιρείες πολλά χρήματα. Στραγγίζει, δηλαδή, την οικονομία και τους ανθρώπους, πολλαπλασιάζει τη δυστυχία και το αποτέλεσμα είναι το πρωτογενές πλεόνασμα!!! Ποιόν ενδιαφέρει; Σίγουρα όχι την συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων αυτής της χώρας.

«Οι γερμανοί δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι για τις προσπάθειες των Ελλήνων». Δηλαδή αν ενημερωθούν θα αλλάξουν συμπεριφορά; Θα μας λυπηθούν; Τι νόημα έχει αυτή η ατάκα; Ενδιαφέρει τους γερμανούς η δυστυχία των Ελλήνων; Όχι. 7,5 εκ. δικοί τους εργαζόμενοι αμείβονται με κάτω από 400 ευρώ και επί πλέον είναι και ανασφάλιστοι! Η γερμανική κυβέρνηση εφαρμόζει πιστά το οικονομικό πρόγραμμα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο ουδόλως ενδιαφέρεται για τις κοινωνίες και τους ανθρώπους. Τα κέρδη και μόνο αυτά το αφορούν, ανεξάρτητα από την τύχη των κοινωνιών. Δεν τα ξέρει αυτά ο Στουρνάρας; Και βέβαια τα ξέρει. Αλλά κάτι πρέπει να λέει και στον εαυτό του για να δικαιολογεί  την αμοραλιστική του φιλοδοξία.

«Η τρόικα έπεσε τραγικά έξω στις προβλέψεις της». Ωραία μας τα λέει! Και αυτός τι έκανε; Όρθωσε το παράστημα του(ποιο παράστημα θα μου πείτε); Τους πρότεινε ένα άλλο πρόγραμμα; Ένα πρόγραμμα μελετημένο, τεκμηριωμένο, σοβαρό; Όχι. Εξακολουθεί να είναι εκτελεστικό της όργανο! Πορεύεται με τις εντολές της. Πράττει σύμφωνα με τις υποδείξεις της. Φτάνει νάναι υπουργός. Πώς μπορούμε να χαρακτηρίσουμε μια τέτοια συμπεριφορά; Μάλλον δεν μας το επιτρέπει η αγωγή μας. Αυτή η αγωγή που δεν διαθέτουν οι κυβερνήτες μας.

Ζητάει ο Στουρνάρας στήριξη, από το εξωτερικό και όχι από τους πολίτες, πριν τις ευρωεκλογές για να μην πάρουν ακραίες δυνάμεις το πάνω χέρι. Δεν διαθέτει, φαίνεται, άλλο επιχείρημα! Αδιάβαστος και πρόχειρος. Δεν καταλαβαίνει ότι ουδόλως συγκινεί έτσι τους άγριους εξουσιαστές των αγοραίων αγορών;

Η κυβέρνηση που συμμετέχει δεν είναι ακραία πολιτική δύναμη; Ποτέ στον κόσμο δεν εφαρμόστηκε τόσο άγριο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής με αποτέλεσμα να αυξάνουν καθημερινά τα συντρίμμια της ελληνικής κοινωνίας. Για ποιες ακραίες δυνάμεις ομιλεί, αν εξαιρέσουμε τους νεοναζί; Ο ίδιος και συνάδελφοι του στην κυβέρνηση αποτελούν μια ακραία και επικίνδυνη πολιτική δύναμη που υπονομεύει το μέλλον των νέων μας και του τόπου.

Πόσο αμοραλισμό, πόσο κυνισμό, ποσό εγωισμό πρέπει να διαθέτει κάποιος για να υπηρετεί μια πολιτική καταστροφής  μόνο και μόνο για να υπηρετήσει τον εαυτό του;

Δυστυχώς σε περιόδους πολιτισμικής παρακμής, που σήμερα διαπερνά όλη τη Δύση, παρακμιακοί πολιτικοί βρίσκονται στην εξουσία.

                                                                      Ολύμπιος Δαφέρμος

                                                                             12-2-14  

Επικίνδυνος

Είναι απίστευτο με πια ευκολία, επιπολαιότητα και οίηση εκφράζονται οι ασκούντες την κυβερνητική εξουσία! Είπε και ελάλησε ο φοβερός Στουρνάρας: "Είμαι πολύ ευτυχής γι΄αυτή την αποστολή"! Τί εννοεί ο ποιητής; Είναι ευτυχής για ποιό πράγμα; Για την αποδόμηση της κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας; Για τους αστέγους; Για τους άνεργους; Για τις αυτοκτονίες; Για την μείωση του πλούτου της χώρας (του ΑΕΠ ); Για την αύξηση του χρέους; Για τι μείωση των εξαγωγών; Για την αύξηση των ανισοτήτων; Δεν μας το διευκρίνισε. Πού βρίσκεται το άτομο; Από πού και πώς βλέπει την πραγματικότητα; Τί παραμορφωτικούς φακούς φορά  και γιατί τους φορά; Ας επιχειρήσουμε μια ερμηνεία: Είναι πολύ ευτυχής ο Στουρνάρας γιατί ασκεί εξουσία και του αρέσει. Του αρέσει πολύ. Έστω και δοτή η εξουσία  - από τρόικες κ.α.- είναι γλυκιά και πολύ περισσότερο γι΄αυτούς που δεν μπορούν να την κατακτήσουν μόνοι τους. Έτσι επιβεβαιώνεται... Τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Θαύμα! Συναντήσεις με την ευρωπαϊκή εξουσία. Μεγαλεία! Περίπου ισόθεος με την ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ! Τί άλλο θέλει; Ξεχωρίζει το άτομο από το πόπολο. Και, ως φαίνεται, θα κάνει οτιδήποτε για να ξεχωρίζει. Το πόπολο δεν τον αφορά. Είναι βαθιά ριζωμένη αυτή η "αξία" μέσα του.Δίχως φραγμούς και ηθική πορεύεται! Επικίνδυνος. Πολύ επικίνδυνος 

Η λατρεία του Χρυσού Μόσχου. Του Νίκου Ξυδάκη

«Ορκίζομαι να κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να διατηρήσω και να ενισχύσω την εμπιστοσύνη στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Ο Θεός να με βοηθάει». Οι διοικήσεις των ολλανδικών τραπεζών δεσμεύονται έναντι Θεού και ανθρώπων να διαφυλάττουν την πίστη. Εντός του έτους, τον ίδιο όρκο θα δώσουν και οι 90 χιλιάδες υπάλληλοι. Του Νίκου Ξυδάκη

Προφανώς το ολλανδικό κράτος ανησυχεί για την υπερμεγέθυνση των τραπεζών του, με ενεργητικό υπερτριπλάσιο της εθνικής οικονομίας. Επιπλέον, δεν εμπιστεύεται πια την ηθική των τραπεζιτών, αυτών που ανάγκασαν το κράτος να ενισχύσει τις τράπεζες με 95 δισ. ευρώ, μετά το χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008. Υστατο καταφύγιο του υπερχρεωμένου δημοκρατικού κράτους, ο θρησκευτικός όρκος των τραπεζιτών.

Παρατηρούμε μια αναλογία με όσα περιγράφονται στην Παλαιά Διαθήκη, όταν ο Ααρών ζήτησε τα χρυσά σκουλαρίκια από τις γυναίκες και χύτευσε τον Χρυσό Μόσχο και είπε: «Ούτοι οι θεοί σου, Ισραήλ, οίτινες ανεβίβασάν σε εκ γης Αιγύπτου». Επειτα απ’ αυτό, η δέηση του Μωυσή έσωσε τον λαό από τη θεϊκή οργή και την ολοσχερή καταστροφή, μόνο όμως προσωρινά.

Το χρηματοπιστωτικό σύστημα σήμερα είναι ο Χρυσός Μόσχος, η νέα θρησκεία, η οποία απαιτεί και παίρνει τα χρυσά ενώτια από τον βίο των ανθρώπων για να κατασκευάζει το λατρευτικό της αυτοείδωλο και να επιβάλλει τους δικούς της κανόνες στους ανθρώπους.

Κάτι παραπλήσιο είπε η ελβετική κυβέρνηση για το μαύρο ή κλεμμένο χρήμα που «κοιμάται» στις ελβετικές τράπεζες. Οι λογαριασμοί δεν ανοίγουν για να διευκολυνθούν δικαστικές έρευνες. Το χρήμα φυλάσσεται στον απαραβίαστο ναό του Χρυσού Μόσχου. Αν αποδειχθεί, όμως, ότι είναι κλεμμένο, τότε δημεύεται από το ελβετικό κράτος, δεν επιστρέφεται στη χώρα από την οποία εκλάπη. Παρόμοια ιερά άβατα συντηρούνται στις μεγάλες τράπεζες απανταχού, στους φορολογικούς παραδείσους, παντού όπου γιγαντώνεται και θάλλει η σκιώδης τραπεζική, όπου λατρεύεται ο Χρυσός Μόσχος.

Πηγή: Καθημερινή