ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ "ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ"
( δημοσιεύτηκε στις 24-10-19 στην Εφημερίδα των Συντακτών) Ολύμπιος Δαφέρμος
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: "Πάρτε το κόμμα στα χέρια σας "
Που κατά τη γνώμη μου σημαίνει:
1.οργάνωση του κόμματος από τα κάτω και όχι από τα πάνω, όπως συμβαίνει σήμερα αλλά και από πάντα για όλα τα κόμματα. "Ομοσπονδιοποίηση", δηλαδή, του κόμματος
2. ανακλητότητα των εκλεγμένων μελών σε κάθε βαθμίδα της οργανωτικής πυραμίδας, οποιαδήποτε στιγμή
3.σχετική αυτονομία όλων των κομματικών οργανώσεων
4.συλλογική (τριμελής) αντιπροσωπευτική, των πολιτικών απόψεων, ηγεσία
5. συνέδριο με κάτω από 100 συνέδρους εκλεγμένους με βάση τις πολιτικές τους θέσεις και πολιτική σύνθεση μετά από σοβαρό και εκτεταμένο διάλογο. Δεν προτείνει ο εκάστοτε πρόεδρος θέσεις για ψήφιση
6.κομματικές και άλλες διαδικασίες που να επιτρέπουν την έκφραση της πολιτικής αίσθησης της κομματικής βάσης αλλά και των μεσαίων και λαϊκών τάξεων σε όλο τον κομματικό οργανισμό
7. απεμπόληση της λενινιστικής άποψης περί της "σοφίας" των επαγγελματικών στελεχών
8.ανοικτές συνεδριάσεις στην κοινωνία όλων των κομματικών οργανώσεων.
9. κατάργηση του συγκεντρωτισμού, της απόλυτης ιεραρχίας και του αυταρχισμού που χαρακτήριζε όλο τον 20ο αιώνα την Αριστερά
10. σοβαρή και μελετημένη προσπάθεια να οργανωθεί , να λειτουργήσει και να δράσει το κόμμα- καθημερινή πρακτική- σύμφωνα με το όραμα της Αριστεράς για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας, άμεσης δημοκρατίας χειραφετημένων, αυτοπειθαρχημένων ( όχι πειθαρχημένων όπως έκανε η αυταρχική Αριστερά) και υπεύθυνων πολιτών
11. Σοβαρή προσπάθεια απεμπόλησης από όλα τα κομματικά μέλη, και κυρίως εκείνων της εκάστοτε ηγεσίας, του παρόντος αξιακού συστήματος του καταναλωτισμού, της συσσώρευσης πλούτου, του ατομισμού, του εγωισμού, της εξουσιολαγνίας, της εμφάνισης στην τηλοψία.
12.Ύψιστες αρετές να αναδειχθούν η υπηρέτηση των αδύναμων όλων των κατηγοριών, η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, η ανιδιοτέλεια, ο σεβασμός του άλλου ανθρώπου, η προσπάθεια κατανόησης της διαφορετικής άποψης και όχι η εύκολη καταγγελία της, η σύνθεση των διαφορετικών απόψεων, ο ανθρωπισμός που στοχεύει στην καθολική απελευθέρωση όλων των ανθρώπων από τους λογής- λογής καταναγκασμούς που επιβάλλει ο καπιταλισμός.
(Είναι προφανές ότι δεν έχει κατά νου τα παραπάνω ο Α.Τσίπρας λέγοντας «πάρτε το κόμμα στα χέρια σας»).
Θα ισχυριστούν πολλοί ότι αυτά είναι αδύνατον να γίνουν. Και αν έστω αποτολμηθούν θα οδηγήσουν το κόμμα στην αναποτελεσματικότητα. Μπορεί να έχουν δίκιο ως προς την αναποτελεσματικότητα και μόνο. Πρέπει όμως να μην ξεχνούν ούτε στιγμή που μας οδήγησε η «αποτελεσματικότητα» του λενινισμού. Τί άφησε πίσω της. Εκτός των άλλων η απόλυτη αποτυχία του λενινισμού ακύρωσε την ελπίδα ότι μπορούμε να κατακτήσουμε μια κοινωνία ισότητας και πραγματικής ελευθερίας. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα που η ανθρωπότητα παράγει απίστευτο πλούτο και ταυτόχρονα ανισότητα, ανεργία, φτώχια και ψυχικές ασθένειες η αμφισβήτηση (ψεύτικη, βέβαια) εκφράζεται από τα επικίνδυνα ακροδεξιά μορφώματα. Η όποια Αριστερά είναι στη γωνιά και αμήχανη παρακολουθεί τα γεγονότα. Η αποτυχία του λενινισμού και η κατάρρευση του καταδίκασαν την Αριστερά στο περιθώριο. Είναι προφανές ότι η Αριστερά πρέπει να ψάξει βαθιά μέσα της και ριζικά να αναμορφωθεί αν έχει ακόμη την φιλοδοξία να υπηρετήσει τους αδύναμους και με αξιώσεις να αγωνιστεί για μια δίκαιη και ελεύθερη κοινωνία.

Ακραία ανισότητα
https://www.efsyn.gr/oikonomia/diethnis-oikonomia/215793_mikri-meiopsifia-eleghei-ton-pagkosmio-ployto

Για την παγκόσμια οικονομία

https://www.efsyn.gr/oikonomia/diethnis-oikonomia/215634_olotahos-ston-gkremo-i-pagkosmia-oikonomia

Για το σκάνδαλο Novartis
https://tvxs.gr/news/ellada/apokalyptikes-eikones-apo-elbetiko-ntokimanter-bomba-gia-skandalo-novartis-binteo

Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
(Ολύμπιος Δαφέρμος: δημοσιεύτηκε στην ΕφΣυν στις 16-10-19)
Το σύστημα με το που ξέσπασε η κρίση άρχισε να κατηγορεί τη γενιά του Πολυτεχνείου ως υπεύθυνη για τη χρεωκοπία της χώρας, δίχως στοιχεία και δίχως καμιά αιτιολογία. Πέρα από το ότι έπρεπε να βρεθεί ένας αποδιοπομπαίος τράγος, ο οποίος θα απάλλασσε από τις ευθύνες την πολιτική και την οικονομική ελίτ, τούς πραγματικούς ενόχους, υπήρχε και ο φόβος ότι το αντιστασιακό πνεύμα του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος θα μπορούσε να πυροδοτήσει αντιδράσεις απέναντι στην αυθαίρετη και εξωγενή επιβολή στη χώρα μας των αντικοινωνικών μνημονίων. Γεγονός που μάλλον τρόμαζε το συντηρητικό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο.
Απόλυτη, λοιπόν, καταδίκη της γενιάς στο σύνολο της και όχι όσων από τα μέλη της ασχολήθηκαν ενεργά με την πολιτική. Όχι καταδίκη εκείνων, των ελάχιστων, που πράγματι προκάλεσαν το κοινό αίσθημα με την πολιτική τους διαδρομή. Αυτοί εξ άλλου είχαν προσχωρήσει στο σύστημα, ήταν λίγοι και είχαν αποδεχθεί την ηθική του. Πώς λοιπόν να καταγγείλει το σύστημα τα δικά του παιδιά; Θα ήταν σαν να κατάγγειλε τον ίδιο του τον εαυτό.
Και ερχόμαστε στο σήμερα: Η Αριστερά ηττημένη και ζαλισμένη ακόμη από το αναπάντεχο εκλογικό αποτέλεσμα- που έφερε στην κυβέρνηση τη ΝΔ και που μαζί με το ΠΑΣΟΚ χρεοκόπησαν τη χώρα- είναι προς το παρόν στη γωνία. Η ΝΔ στη κυβέρνηση με μια πολλή μεγάλη ακροδεξιά πτέρυγα που αν δεν προσέξει μπορεί στη συνέχεια να την καταπιεί. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να πάρει αντικοινωνικά μέτρα - ήδη έχει αρχίσει. Δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς. Η ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική της το επιβάλει, αλλά και το ίδιο της το πρόγραμμα- η φυσιογνωμία της. Η κοινωνική δυσαρέσκεια όσο περνά ο χρόνος θα εντείνεται και ο Σύριζα μάλλον θα συνέρχεται. Ρόδινα δεν θα είναι τα πράγματα. Και νάμας τώρα μπροστά στην εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας. Το πολιτικό παιγνίδι αφού δεν μπορεί να παιχθεί στην ουσία του θα παιχθεί επικοινωνιακά. Προνομιακός χώρος, εξ άλλου, της κυβέρνησης είναι, μιας και σχεδόν το σύνολο των μμε τη στηρίζουν δίχως επιφυλάξεις και αιδώ. Και διαρρέεται εντέχνως στη δημοσιότητα το όνομα της Μαρίας Δαμανάκη ως υποψήφιας για το προεδρικό αξίωμα, προτεινόμενη από τη ΝΔ για να ζυγιαστούν οι αντιδράσεις. Η ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ μάλλον δεν θα αντιδράσει λόγω της εξουσίας αλλά και γνωρίζουσα την πολιτική «ευελιξία» της υποψήφιας. Η υποψηφιότητα της ως γυναίκας θα θεωρηθεί ως μεγάλο προοδευτικό τόλμημα της συντηρητικής παράταξης!!! Άνοιγμα! Επί πλέον θα περάσει(;), από τα φιλικά της μμε, ότι η κυβέρνηση επεκτείνει την επιρροή της ακόμη και στον χώρο της Αριστεράς-μετατόπιση του πολιτικού της στίγματος. Στόχευση για πολιτική και, ίσως, ιδεολογική κυριαρχία τώρα που ακόμη δεν έχουν συνέλθει οι αντίπαλοι.
Και με τη συνέπεια λόγων και έργων τί θα γίνει; Η Δαμανάκη για πολλά χρόνια προβαλλόταν ως η γνήσια, ως η μοναδική φωνή του Πολυτεχνείου. Πάνω σε αυτό έχτισε την καριέρα της. Επομένως και σύμφωνα με τους εκφραστές του συστήματος ήταν από τους πλέον υπεύθυνους της καταστροφής της χώρας. Εξ άλλου αν θέλουμε να ονοματίσουμε μόνο ένα/μια από τη εν λόγω γενιά ως τον/την απολύτως πολιτικά εκτεθειμένο/η, τη Δαμανάκη θα ονοματίσουμε. Τα πολιτικά της άλματα σε ένα και μόνο στόχευαν: στην δικιά της και μόνο ανέλιξη! Και όχι στο να υπηρετήσει το κοινωνικό σύνολο. Ποιό το συμπέρασμα; Η μη ηθική του συστήματος όλα τα αλέθει. Αρκεί να κάνει τη δουλειά του. Αρκεί να του κάνουν τη δουλειά του.

Μας φλόμωσαν στα δηλητήρια

Μπάμπης Μιχάλης

• A-
• A+

Ενώ οι ειρηνικοί ακτιβιστές της Extinction Rebellion συνεχίζουν να διαδηλώνουν στις μητροπόλεις του πλανήτη ενάντια στην αδράνεια των κυβερνήσεων απέναντι στην κλιματική αλλαγή, μελέτη που είδε χθες το φως της δημοσιότητας αποκαλύπτει ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη για την καταστροφή έχουν μόλις 20 μεγάλες εταιρείες παραγωγής ορυκτών καυσίμων.

Η μελέτη εκπονήθηκε από τον Richard Heede του αμερικανικού Climate Institute Accountability και μετρά πόσο κάθε μία από αυτές τις εταιρείες παραγωγής πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα έχει συμβάλει από το 1965 στην κλιματική κρίση.

Αποτιμά τις ποσότητες ορυκτών καυσίμων που αυτές οι εταιρείες έχουν εξαγάγει από το έδαφος και τις εκπομπές ρύπων για τις οποίες αυτά τα ορυκτά είναι υπεύθυνα από το 1965. Χρονιά κατά την οποία οι ειδικοί θεωρούν ότι το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των ορυκτών καυσίμων ήταν ήδη γνωστό τόσο στους επικεφαλής των εταιρειών ενέργειας όσο και στους πολιτικούς.

Η μελέτη διαπιστώνει ότι από το 1965 έως το 2017 οι 20 εν λόγω εταιρείες έχουν συμβάλει στην εκπομπή 480 δισ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου, κυρίως (κατά 90%) από την καύση των προϊόντων τους (πετρέλαιο, κηροζίνη, φυσικό αέριο, άνθρακας κ.λπ.).

Ποσότητα που είναι ούτε λίγο ούτε πολύ ίση με το 35% των συνολικών εκπομπών καύσης ορυκτών καυσίμων και της βιομηχανίας τσιμέντου σε αυτήν τη χρονική περίοδο.

Tις 20 εταιρείες που μολύνουν αποτελούν 8 πασίγνωστοι ιδιωτικοί κολοσσοί της παγκόσμιας βιομηχανίας ενέργειας (Chevron, Exxon Mobil, BP, Royal Dutch Shell, Peabody Energy, Conoco Phillips, Total, BHP Billiton) αλλά και 12 κρατικές εταιρείες (Saudi Aramco, Gazprom, National Iranian Oil, Coal India, Pemex, Petroleos de Venezuela, PetroChina, Abu Dhabi National Oil, Kuweit Petroleum, Iran National Oil, Sonatrach, Petrobras).

Η αμερικανική Chevron κορυφαία στη λίστα των 8 ιδιωτικών εταιρειών, η επίσης αμερικανική Exxon Mobil, η βρετανική ΒΡ και η ολλανδική Shell είναι υπεύθυνες για πάνω από το 10% των συνολικών εκπομπών άνθρακα στην υπό εξέταση περίοδο.

Συνολικά οι 8 ιδιωτικές εταιρείες είναι υπεύθυνες για το 80% του συνόλου των εκπεμπόμενων ρύπων μετά το 1965, ενώ οι 12 κρατικές για το 20%. Μεταξύ των κρατικών εταιρειών στην κορυφή βρίσκεται η σαουδαραβική Saudi Aramco που είναι υπεύθυνη για το 4,38% του συνόλου των εκπομπών.

Ο Heede, παγκόσμια αυθεντία στη διερεύνηση του ρόλου των πετρελαϊκών εταιρειών στην κλιματική αλλαγή για περισσότερο από τρεις δεκαετίες, δήλωσε μεταξύ άλλων χθες:

«Οι εταιρείες αυτές -και τα προϊόντα τους- είναι συλλογικά υπεύθυνες για την επείγουσα κλιματική κατάσταση. Εχουν συλλογικά καθυστερήσει την εθνική και παγκόσμια ανάληψη δράσης εδώ και δεκαετίες και δεν μπορούν πλέον να κρύβονται πίσω από το προπέτασμα καπνού ότι την ευθύνη έχουν οι καταναλωτές».

Τόνισε ακόμη ότι οι μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου και οι σύνδεσμοί τους γνώριζαν ή συνειδητά αγνόησαν από τα τέλη της δεκαετίας του ‘50 για την απειλή της κλιματικής αλλαγής από τη χρήση των προϊόντων τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μελέτη της Infuence Map πριν από 6 μήνες έδειξε ότι μόνο πέντε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα ενέργειας -Chevron, Exxon Mobil, BP, Shell, Total- δαπανούν περί τα 200 εκατ. δολάρια ετησίως για την άσκηση πιέσεων στο παρασκήνιο (λόμπι) προκειμένου να καθυστερήσουν να ελέγξουν ή να μπλοκάρουν πολιτικές αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.

Από την Εφημερίδα των Συντακτών

ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΒΑΘΙΕΣ ΤΟΜΕΣ
"Τσίπρας στο ΣΠΟΥΤΝΙΚ: Να πάρουν οι νέοι τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια τους"
Γιατί, άραγε, έχει ανάγκη η Αριστερά αυτές τις κενολογίες;;; Δυστυχώς από την εποχή του Μαρξ η Αριστερά οργανώθηκε συγκεντρωτικά και ιεραρχικά. Όταν πήρε την εξουσία οργανώθηκε ολοκληρωτικά και δεσποτικά.
Μόνο στα ευρωκομμουνιστικά κόμματα μπήκε κάποιος προβληματισμός που έμεινε ανολοκλήρωτος και γιαυτό άγονος. Η οργανωμένη Αριστερά, σε Ανατολή και Δύση, ποτέ δεν έβαλε στο κέντρο τής προβληματική της το ζήτημα του άλλου τρόπου οργάνωσης με στόχο τη χειραφέτηση και την ολική απελευθέρωση των ανθρώπων. Με στόχο οι άνθρωποι να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους και όχι να την εναποθέσουν στα ¨πεφωτισμένα" στελέχη του θεόσταλτου κόμματος. Τα αποτελέσματα τα είδαμε...
Πώς λοιπόν θα πάρουν οι νέοι το ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια τους;;;
Όπως διαπιστώσαμε ο Τσίπρας εξέφρασε "την ενός ανδρός αρχή".
Καιρός για βαθιές τομές στην Αριστερά, στο πολιτικό της όραμα, στον τρόπο οργάνωση, στον τρόπο λειτουργίας της και στον τρόπο δράσης της.Ή εκφράζει μια άλλη ποιότητα, πράγμα που θα φαίνεται στην όλη της παρουσία ή δεν θα έχει καμιά τύχη. Ίσως η Ροζάβα και η Τσιάπας να δείχνουν το δρόμο..
Ο.Δ