Ηττήθηκαν

«Όταν έχω να κρίνω ανάμεσα σ’ ένα παιδί 15 χρόνων, που πετάει μολότωφ, κι έναν τριαντάρη εκπαιδευμένο αστυνομικό, που κρατάει πιστόλι, εγώ είμαι με το μέρος του παιδιού και όχι του αστυνομικού. Εκτιμώ βαθύτατα ένα παιδί που εξεγείρεται και βγαίνει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί, έστω κι αν υπερβάλλει, έστω και αν κρατάει μολότωφ. Και δεν εκτιμώ καθόλου έναν αστυνομικό που το πυροβολεί.» Μάνος Χατζηδάκης

Ένα παιδί, ένας εξεγερμένος νέος νίκησε το σύστημα. Ένα σύστημα σκληρό και εξουσιαστικό, δίχως κοινωνικές και ανθρώπινες ευαισθησίες. Ναι, ο Ρωμανός νίκησε και μαζί του όλοι όσοι διαθέτουν ανθρωπιά, αγαπούν τη ζωή – όλων των ανθρώπων τη ζωή -, σέβονται τον εαυτό τους και πιστεύουν στην ουσία της δημοκρατίας.

Νίκη μεγάλη μέσα στην καταχνιά του πολιτικού ζόφου και της διεθνούς αντιανθρώπινης πολιτικής.

Ο γενικός ξεσηκωμός  σε Ελλάδα και Ευρώπη, που προκάλεσε η απίστευτη θέληση του Ρωμανού, έκαναν το ανάλγητο σύστημα να υποχωρήσει. Υποχωρούν τελικά και οι ακροδεξιοί!!

Ο απαίδευτος Σαμαράς τον αποκάλεσε εγκληματία μέσα στη βουλή. Δεν ξέρει ο καημένος ότι η παιδαγωγική επιστήμη δεν θεωρεί ποτέ ως τελειωμένη υπόθεση ένα νέο άνθρωπο ό,τι και αν αυτός έχει κάνει. Η λογική, η γνώση,  αυτή βρίσκεται εκτός της μη-παιδείας του. Δεν καταλαβαίνει τι θα πει στα 15 σου να ξεψυχήσει ο φίλο σου στα χέρια σου από σφαίρα οργάνου του κράτους. Όλο το κράτος εξισώθηκε με εγκληματική οργάνωση στη συνείδηση του Ρωμανού. Ψιλά γράμματα για τους απανταχού εραστές και μόνο της εξουσίας.

Η αμφισβήτηση είναι το μέλλον του κόσμου. Η κοινωνία των ενηλίκων θα έπρεπε να χαίρεται τους αμφισβητίες νέους – αριστερούς, αναρχικούς κ.α. – έστω και αν διαφωνεί ριζικά με τις μεθόδους που χρησιμοποιούν. Οι κομφορμιστές και συμβιβασμένοι νέοι ενδιαφέρονται μόνο για το δικό τους μέλλον. Και στην προσπάθεια τους αυτή είναι αναγκασμένοι να αποδεχθούν την ηθική του παρηκμασμένου συστήματος.    

                                                                                            Ολύμπιος Δαφέρμος