Οι καταστροφές , στις οποίες επιδίδονται ομάδες νέων κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων, που άλλοι οργανώνουν, ούτε τον παλιό κόσμο ανατρέπουν, ούτε προοπτική έχουν, ούτε όραμα, ελπίδα και θέσεις δίδουν. Αντίθετα ισχυροποιούν τους μηχανισμούς καταστολής του κράτους και δεν αφήνουν να διογκωθούν οι αντιμνημονιακές διαμαρτυρίες. Δείχνουν επίσης το αδιέξοδο αυτών των νέων που με τόσο μένος καταστρέφουν ακόμη και κτήρια στολίδια αυτής της πόλης.- Για το αδιέξοδο τους αυτό, οι νέοι, δεν έχουν παρά ελάχιστη ευθύνη.
Το όλο ζήτημα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, αν θυμηθούμε και το Δεκέμβριο 2008.
Γιατί όμως αυτοί οι νέοι, που όπως φαίνεται δεν είναι λίγοι, έχουν αυτή τη συμπεριφορά;
Γιατί δεν συμπεριφέρονται, ας πούμε, όπως το προδικτατορικό νεολαιίστικο και φοιτητικό κίνημα ή το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα, που όχι μόνο δεν έκαναν καταστροφές αλλά αντίθετα κόμιζαν, λόγω και έργω, νέα πολιτικά ήθη, μέσα από τα οποία διακρινόταν η θέληση τους να οικοδομήσουν έναν άλλο κόσμο δημοκρατικό, ειρηνικό, ένα κόσμο ισότητας, αδερφοσύνης και κοινωνικής δικαιοσύνης .
Τότε η δημοκρατία ήταν ζητούμενο και ο σοσιαλισμός όραμα, μαζί με ένα αξιακό σύστημα, στο επίπεδο των απλών ανθρώπων, που έδινε νόημα στην καθημερινότητα. Η ¨ψυχή¨ των νέων ήταν γεμάτη.
Ιδεολογίες, βεβαιότητες, αξίες, στάσεις, προοπτικές, τόσο ατομικές όσο και συλλογικές, ήταν παρούσες, ισχυρές και ζωντανές .Όλα τα παραπάνω δημιουργούσαν τη βεβαιότητα ότι η υπέρβαση του ταξικού, κοινωνικά άδικου και αντιδημοκρατικού συστήματος ήταν δυνατή προς την κατεύθυνση μιας δίκαιης, ανθρώπινης και δημοκρατικής κοινωνίας.
Το όραμα λοιπόν αυτό, ένα όραμα ανθρωπιάς, καθόριζε και τα μέσα με τα οποία προσπαθούσαν να το πραγματοποιήσουν. Ήταν επομένως εκτός της λογικής τους η οποιαδήποτε μορφή βίας, αν και τα κινήματα αυτά, όχι λίγες φορές, δέχτηκαν τις βίαιες επιθέσεις των μηχανισμών καταστολής του κράτους .
Σήμερα όπου και να κοιτάξει ο νέος βλέπει αδιέξοδο. Βλέπει πρακτικές και λογικές της κοινωνίας των ενηλίκων απολύτως καταδικαστέες και ηθικά αντιπαραδειγματικές. Τα θετικά πρότυπα, όσα υπάρχουν, δεν βρίσκουν το δρόμο της δημοσιότητας.
Το όποιο αξιακό σύστημα του αστικού καθεστώτος έχει καταρρεύσει. Η συναλλαγή, η διαφθορά, η ασυνέπεια, ο ατομισμός, ο αθέμιτος πλουτισμός, η αντικοινωνική συμπεριφορά, ο καταναλωτισμός έχουν παραμερίσει την ηθική, την κοινωνικότητα, την υπευθυνότητα, τη συνέπεια, το ήθος και την αξιοπρέπεια,
Οι πολιτικοί μας, των τελευταίων δεκαετιών ,και κυρίως οι αυτοαποκαλούμενοι σοσιαλιστές, δεν διακρίνονται ούτε για την αποτελεσματικότητα τους ούτε, πολύ περισσότερο, για την ηθική τους. Πνιγμένοι στα σκάνδαλα φρόντισαν να μην οδηγούνται ποτέ στη δικαιοσύνη. Πρώτος και μοναδικός τους στόχος η καριέρα τους, δίχως ηθικούς περιορισμούς. Ωραίο, ωραιότατο παράδειγμα για τους νέους!!!
Οι διανοούμενοι μας φρόντισαν να ¨κρατικοποιηθούν¨ με ότι αυτό συνεπάγεται σε προβολή και αντιμισθίες. Οι λίγοι διανοούμενοι που επιμένουν να στέκονται κριτικά απέναντι στην εξουσία σπάνια βρίσκουν χώρο να εκφραστούν.
Η οικονομική ελίτ ληστεύει τον τόπο δίχως ίχνος αστικής συνείδησης και δίχως αιδώ.
Η δικαιοσύνη κάθε άλλο παρά παράδειγμα αποτελεί. Οι κρατικοί θεσμοί, στο σύνολο τους κακολειτουργούν.
Η εκκλησία είναι παράδειγμα προς αποφυγή (αν εξαιρέσουμε τα συσσίτια για τους άστεγους). Ο Εφραίμ είναι μάλλον η κορφή του παγόβουνου.
Οι ιδεολογίες της Αριστεράς κατέρρευσαν. Σήμερα η Αριστερά δεν έχει όραμα. Επομένως δεν μπορεί να συγκροτήσει, με βάση το όραμα της, τεκμηριωμένη θέση για το σήμερα. Δεν μπορεί η Αριστερά να κάνει τους ανθρώπους να ονειρευτούν, να ελπίσουν και να αγωνιστούν με μια ποιότητα αντίστοιχη του απελευθερωτικού της προτάγματος.
Ο σημερινός νέος σπουδάζει παίρνοντας δύο και τρία πτυχία, τα οποία τον οδηγούν στην ανεργία, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα.
Σύμφωνα με τα παραπάνω ο νέος σήμερα δεν έχει που να κρατηθεί. Δεν έχει που να ελπίσει. Ούτε στα υλικά, ούτε στα άϋλα. Κενό. Καθολική έλλειψη προοπτικής. Οδηγείται έτσι, εκ των πραγμάτων, σε απόγνωση και οργή. Να ποια είναι η βάση της βίαιης συμπεριφοράς του.
Οι νέοι μας είναι δικά μας δημιουργήματα. Ακόμη και όταν, για να μη πω κυρίως, ξεσπούν σε βιαιότητες.
Οι άνθρωποι βέβαια γεννιώνται με κάποιες προδιαθέσεις, αλλά η κοινωνία είναι εκείνη που διαμορφώνει το αξιακό τους σύστημα.
Ο πρόεδρο της ΝΔ αποκάλεσε αυτούς τους νέους καθάρματα. Πρώτα έπρεπε να κοιτάξει τον καθρέφτη. Να καθίσει και να σκεφτεί πόσο υπεύθυνος είναι και ο ίδιος για τη διάλυση αυτού του τόπου ως εξέχον μέλος της πολιτικής ελίτ. Προϊόντα της οποίας είναι και οι βιαιότητες.
Κατηγορείται η Αριστερά ότι υποθάλπει αυτούς τους νέους. Εύκολος τρόπος για να αποσείσουν τις ευθύνες τους οι άνθρωποι της εξουσίας. Η Αριστερά δυστυχώς δεν μπορεί να εκφράσει πολιτικά αυτούς τους νέους. Οι τελευταίοι στρέφονται και εναντίον της. Δεν μπορεί να δώσει διέξοδο στα αδιέξοδα τους.
Για τους λόγους που προαναφέρθηκαν.
Αν η Αριστερά μπορούσε να εκφράσει τη δυσαρέσκεια και την αμφισβήτηση των νέων τα πράγματα θα εκδηλωνόντουσαν εντελώς διαφορετικά και θα ήταν πολύ επικίνδυνα για τους ανεύθυνους και κυνικούς ανθρώπους(;) όλων των εξουσιών τώρα που το ¨δημιούργημά¨ τους καταρρέει.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου