Νέο καμπανάκι για την ανισότητα
megistanes1.jpg
Από αριστερά (επάνω) Μ. Μπλούμπεργκ, Λ. Ελισον, Μ. Ζάκερμπεργκ, Τζεφ Μπέζος, (κάτω) Κ. Σλιμ, Γουόρεν Μπάφετ, Αμ. Ορτέγκα και Μπ. Γκέιτς
Για ακόμη μία χρονιά, μία ημέρα πριν από την έναρξη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) στο Νταβός της Ελβετίας, η γνωστή ΜΚΟ Οxfam έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιμακούμενη οικονομική ανισότητα στον πλανήτη.
Στην έκθεσή της «An Economy for the 99%» -που έδωσε χθες στη δημοσιότητα- η ανθρωπιστική οργάνωση καυτηριάζει την αδράνεια διεθνών οργανισμών, των κυβερνήσεων και των ισχυρών του πλανήτη, υπογραμμίζοντας ότι έχουν περάσει ήδη 4 χρόνια από τότε που το Φόρουμ «ανακάλυψε» ότι η αυξανόμενη οικονομική ανισότητα είναι η μεγαλύτερη απειλή για την κοινωνική σταθερότητα και 3 χρόνια από τότε που η Παγκόσμια Τράπεζα συνέδεσε τον στόχο της για εξαφάνιση της φτώχειας με την ανάγκη καλύτερου επιμερισμού της ευημερίας στον πλανήτη.
Από τότε, σημειώνει, και παρότι οι ηγέτες της υφηλίου έχουν δεσμευτεί στη μείωση της ανισότητας, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών αντί να μικραίνει αυξάνεται.
Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις της έκθεσης:
1. Οκτώ μόνο άνθρωποι (ο ιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς, ο ιδρυτής της βιομηχανίας ρούχων Inditex -ZARA- Αμάνθιο Ορτέγκα, ο βετεράνος επενδυτής Γουόρεν Μπάφετ, ο Μεξικανός μεγιστάνας των τηλεπικοινωνιών Κάρλος Σλιμ, ο επικεφαλής της Amazon Τζεφ Μπέζος, ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ του Facebook, ο συνιδρυτής της Oracle Λάρι Ελισον και ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μάικλ Μπλούμπεργκ) κατέχουν σήμερα συνολικό πλούτο 426 δισ. δολαρίων, δηλαδή όσο το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού.
2. Από το 2015 το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει περισσότερο πλούτο απ’ ό,τι το υπόλοιπο 99%.
3. Στην επόμενη 20ετία μόνο 500 άνθρωποι θα έχουν περιουσία πάνω από 2,1 τρισ. δολάρια, ποσό που ξεπερνά το ΑΕΠ της Ινδίας, μιας χώρα με πληθυσμό 1,3 δισεκατομμυρίου.
4. Μεταξύ 1988 και 2011 τα εισοδήματα του φτωχότερου 10% του παγκόσμιου πληθυσμού αυξήθηκαν λιγότερο από 3 δολάρια ετησίως, ενώ τα εισοδήματα του πλουσιότερου 1% κατά 182 φορές.
5. Το ετήσιο εισόδημα ενός διευθύνοντος συμβούλου εισηγμένης εταιρείας στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου, η μετοχή της οποίας συμμετέχει στη διαμόρφωση του δείκτη FTSE 100, ισοδυναμεί με τα συνολικά εισοδήματα 10.000 ανθρώπων που εργάζονται στον τομέα υφαντουργίας του Μπανγκλαντές.
6. Τα τελευταία 30 χρόνια στις ΗΠΑ (σύμφωνα με έρευνα του Τομά Πικετί) τα εισοδήματα του φτωχότερου 50% του πληθυσμού σημείωσαν μηδενική αύξηση. Αντίθετα, τα εισοδήματα του πλουσιότερου 1% αυξήθηκαν κατά 300%.
7. Στο Βιετνάμ, ο πλουσιότερος άνθρωπος κερδίζει σε μία ημέρα περισσότερα απ’ όσα ο φτωχότερος Βιετναμέζος σε 10 χρόνια.
«Η κοινωνική ανισότητα οξύνεται. Το χάσμα μεταξύ φτωχών και πλουσίων μεγαλώνει κάθε χρόνο ολοένα και περισσότερο, έχοντας φτάσει τώρα σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Το νέο στοιχείο είναι ότι πλέον φαίνονται οι πολιτικές επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης» τόνισε ο επικεφαλής των Διεθνών Εξορμήσεων και Δημόσιας Πολιτικής της Oxfam, Μαξ Λόσον.
Εστιάζοντας στις αιτίες που ενισχύουν την οικονομική ανισότητα η έκθεση τις προσδιορίζει:
α. στις μεγάλες και ισχυρές επιχειρήσεις,
β. στους πολύ πλούσιους ιδιώτες.
Οι 10 μεγαλύτερες επιχειρήσεις του κόσμου είχαν συνολικά την τελευταία διετία υψηλότερα έσοδα απ' ό,τι 180 χώρες του κόσμου.
Οι επιχειρήσεις αυτές λειτουργούν όμως πλέον σχεδόν αποκλειστικά για το όφελος των ιδιοκτητών τους και των ανώτερων στελεχών τους.
Προκειμένου να προσφέρουν διαρκώς όλο και πιο υψηλές αποδόσεις σε μεγαλομετόχους και στελέχη συμπιέζουν τις αποδοχές των εργαζομένων και των παραγωγών, ενώ επιδίδονται ασύστολα σε φοροαποφυγή.
Ενδεικτικό αυτής της πορείας είναι ότι στη Βρετανία από το 1970 έως σήμερα οι μέτοχοι εκτόξευσαν το μερίδιό τους στα επιχειρηματικά κέρδη από το 10% στο 70%.
Ενα μεγάλο μέρος αυτής της αύξησης κερδών και μεριδίου των παραπάνω οφείλεται στην τεράστια φοροαποφυγή και φοροδιαφυγή.
Και σε αυτό βοηθά η διαπλεκόμενη σχέση επιχειρήσεων και μεγιστάνων με πολιτικούς και κυβερνήσεις.
Επί της ουσίας οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι πολύ πλούσιοι ιδιώτες αγοράζουν πολιτικές φοροαπαλλαγών και φοροδιαφυγής.
Ολα αυτά πλήττουν την κοινωνική συνοχή, την πίστη στη δημοκρατία και προλειαίνουν το έδαφος για τους λαϊκιστές.
Η Oxfam ζητά μια ριζοσπαστική αλλαγή πορείας προς μια οικονομία που θα ωφελεί την πλειονότητα των ανθρώπων, προς «μια οικονομία για το 99%».
Μεταξύ άλλων και μέσω μιας δίκαιης φορολογικής πολιτικής που θα διασφαλίζει ότι οι πιο πλούσιοι και οι ισχυρότερες επιχειρήσεις θα συνεισφέρουν ένα δίκαιο μερίδιο για τη χρηματοδότηση της παιδείας, της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας.
Από την ΕφΣυν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου