ΕΚΛΟΓΕΣ - ΠΡΟΧΕΙΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ (1)
-Στις εκλογές Ιανουαρίου, με αντιμνημονιακό πρόγραμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ θριαμβεύει. Μετά από, πράγματι, σκληρές διαπραγματεύσεις κάνει δημοψήφισμα και κερδίζει το "όχι" απέναντι στις καταστροφικές απαιτήσεις των δανειστών. Αμέσως μετά ο Τσίπρας, και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, υπογράφει το "ναι" (πλήρης αναστροφή) και χάνει την πλειοψηφία της Κ.Ε του κόμματος του. Η υπογραφή του "ναι" συνιστά μεγάλη ήττα, τόσο της Αριστεράς όσο και της χώρας!! Διασπάται ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντί να παραιτηθεί ο Τσίπρας αγνοεί το κόμμα του (δεν κάνει συνέδριο) προκηρύσσει εκλογές και πάλι θριαμβεύει, ο Τσίπρας τώρα!!! Το κόμμα μετατρέπεται σε αρχηγικό. Πώς μπορεί να ερμηνευτεί αυτό το φαινόμενο; Είναι που έχουν απαξιωθεί οι πολιτικοί του αντίπαλοι; Είναι που έχει επικοινωνιακό χάρισμα; Είναι η γοητεία της εξουσίας; Είναι όλα αυτά μαζί; Τί άλλο;
Η πολιτική του στάση απέναντι στην κοινωνία (ακύρωση της απόφασης του δημοψηφίσματος -απολύτως αντιδημοκρατικό-, μετατροπή του κόμματος σε αρχηγικό κ.α.) δεν έχει καμιά σχέση με οποιαδήποτε αριστερή αντίληψη. Η πολιτική αναστροφή - "προσαρμογή" απαιτεί και τις ανάλογες αλλαγές στον τρόπο δράσης, λειτουργίας και συμπεριφοράς. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα άλλο κόμμα. Παρ' όλα αυτά καλύτερα ο Τσίπρας παρά οι απολύτως φθαρμένοι, διεφθαρμένοι και ανίκανοι πολιτικοί του αντίπαλοι. Όμως δεν μπορούμε να περιμένουμε και πολλά πράγματα από αυτή τη μετάλλαξη. Η πορεία της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη που διαχειρίστηκε νεοφιλελεύθερα προγράμματα είναι γνωστή. Δεν έμεινε τίποτα από δαύτη.