Ψευδής

       

Πλέκουν έξω πλέκει κι’ αυτός

Ο μύθος στητός

Κουκούλι δίχως ρωγμή

Αν πιάσει την άκρη φοβάται

Καθρέφτες δεν θέλει

Πορεύετ’ αργά

Τα κουκούλια των άλλων πολλά

Τα δίχτυα πυκνά

Της ψυχής τα κλωνιά

Σκάβει την πέτρα κι’ αφήνει το χώμα

Στραβές οι ρίζες στραβά τα κλαδιά

Αφιερώνεται στον νέο μας αρχηγό!!!