ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΚΕΝΩΣΕΙΣ ΚΤΗΡΙΩΝ!
(δημ. στην ΕφΣυν στις 26-9-19)
Η παγκόσμια οικονομική πολιτική είναι γνωστό και φανερό ότι σπέρνει ανασφάλεια, φόβο, άγχος και αβεβαιότητα. Η ανεργία, η κατεδάφιση των εργατικών δικαιωμάτων και του κράτους πρόνοιας, η μείωση των μισθών και η αύξηση του ωραρίου εργασίας, όσων εργάζονται, είναι πια καθεστώς. Καθημερινά οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Από την άλλη οι ελπίδες για μια καλύτερη κοινωνία έχουν εξανεμιστεί μετά την ολική αποτυχία της Αριστεράς να χτίσει μια ανθρώπινη κοινωνία. Ο άνθρωπος μετέωρος δεν έχει από που να κρατηθεί. Εξ ου και η στροφή του στη "μήτρα", τον εθνικισμό και τις θρησκείες.
Στην καθημερινότητα του, ο άνθρωπος, περικλείεται από μια ζοφερή ατμόσφαιρα. Αυτό εκμεταλλεύονται οι συντηρητικές κυβερνήσεις, οι οποίες γνωρίζουν ότι αδυνατούν, αλλά και δεν θέλουν, να ανακουφίσουν τους ανθρώπους παίρνοντας φιλολαϊκά μέτρα. Το μόνο επομένως που μπορούν να κάνουν είναι να του πουλήσουν ασφάλεια κτυπώντας υπαρκτές εγκληματικές (κατά κανόνα μικροεγκληματικές) ή όχι εστίες. Ο μέσος άνθρωπος δίχως σοβαρή ενημέρωση και μέσα στην καθημερινή του απόγνωση μάλλον δέχεται θετικά αυτές τις ενέργειες. Μάλλον ανακούφιση αισθάνεται. Αυτό κάνει και η σημερινή κυβέρνηση εκκενώνοντας κτήρια που έχουν καταληφθεί από πρόσφυγες ή μετανάστες που βρίσκονται σε απόγνωση. Και παρ' όλο που στις απάνθρωπες αυτές εκκενώσεις δεν βρίσκει τίποτα το παράνομο, τίποτα το επιλήψιμο και δίχως να επιλύει κανένα πρόβλημα τις συνεχίζει έχοντας μαζί της το σύνολο σχεδόν των μμε (δέσμια των οποίων είναι), τα οποία συστηματικά διαστρεβλώνουν την πολιτική πραγματικότητα της χώρας για τα συμφέροντα και μόνο των ιδιοκτητών τους. Δεν καταλαβαίνει, ίσως, ότι έτσι ενισχύει ακόμη περισσότερο την ακροδεξιά της πτέρυγα με ότι αυτό συνεπάγεται και για την ίδια την κυβέρνηση.
Ολύμπιος Δαφέρμος
(δημ. στην ΕφΣυν στις 26-9-19)
Η παγκόσμια οικονομική πολιτική είναι γνωστό και φανερό ότι σπέρνει ανασφάλεια, φόβο, άγχος και αβεβαιότητα. Η ανεργία, η κατεδάφιση των εργατικών δικαιωμάτων και του κράτους πρόνοιας, η μείωση των μισθών και η αύξηση του ωραρίου εργασίας, όσων εργάζονται, είναι πια καθεστώς. Καθημερινά οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Από την άλλη οι ελπίδες για μια καλύτερη κοινωνία έχουν εξανεμιστεί μετά την ολική αποτυχία της Αριστεράς να χτίσει μια ανθρώπινη κοινωνία. Ο άνθρωπος μετέωρος δεν έχει από που να κρατηθεί. Εξ ου και η στροφή του στη "μήτρα", τον εθνικισμό και τις θρησκείες.
Στην καθημερινότητα του, ο άνθρωπος, περικλείεται από μια ζοφερή ατμόσφαιρα. Αυτό εκμεταλλεύονται οι συντηρητικές κυβερνήσεις, οι οποίες γνωρίζουν ότι αδυνατούν, αλλά και δεν θέλουν, να ανακουφίσουν τους ανθρώπους παίρνοντας φιλολαϊκά μέτρα. Το μόνο επομένως που μπορούν να κάνουν είναι να του πουλήσουν ασφάλεια κτυπώντας υπαρκτές εγκληματικές (κατά κανόνα μικροεγκληματικές) ή όχι εστίες. Ο μέσος άνθρωπος δίχως σοβαρή ενημέρωση και μέσα στην καθημερινή του απόγνωση μάλλον δέχεται θετικά αυτές τις ενέργειες. Μάλλον ανακούφιση αισθάνεται. Αυτό κάνει και η σημερινή κυβέρνηση εκκενώνοντας κτήρια που έχουν καταληφθεί από πρόσφυγες ή μετανάστες που βρίσκονται σε απόγνωση. Και παρ' όλο που στις απάνθρωπες αυτές εκκενώσεις δεν βρίσκει τίποτα το παράνομο, τίποτα το επιλήψιμο και δίχως να επιλύει κανένα πρόβλημα τις συνεχίζει έχοντας μαζί της το σύνολο σχεδόν των μμε (δέσμια των οποίων είναι), τα οποία συστηματικά διαστρεβλώνουν την πολιτική πραγματικότητα της χώρας για τα συμφέροντα και μόνο των ιδιοκτητών τους. Δεν καταλαβαίνει, ίσως, ότι έτσι ενισχύει ακόμη περισσότερο την ακροδεξιά της πτέρυγα με ότι αυτό συνεπάγεται και για την ίδια την κυβέρνηση.
Ολύμπιος Δαφέρμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου