Αισθάνομαι μια μεγάλη ανακούφιση. Έφυγαν. Ποιοί; Δεν μπορώ να το γράψω .Δεν μπορώ να τους χαρακτηρίσω. Όλο "κακές" λέξεις μου έρχονται. Αρχίζω σιγά - σιγά να μην αισθάνομαι υποτελής. Να μην αισθάνομαι αναξιοπρεπής. Δειλά - δειλά άρχισα να αισθάνομαι πολίτης. Έφυγε μια κυβέρνηση που αντιμετώπιζε σαν εχθρό της την κοινωνία και τους ανθρώπους. Σαν να μισούσε τις λαϊκές τάξεις και τη μεσαία τάξη. Μέσα στη γενική ανέχεια πλούτιζε με τις αποφάσεις της τους ολιγάρχες. Ένιωθα σαν να βρισκόμουν υπό μια "εσωτερική" κατοχή. Ημιυπόδουλος αισθανόμουν. Μέτρα επί μέτρων εναντίον των μισθωτών, των μικρομεσαίων,των συνταξιούχων, των αδύνατων που συνοδευόταν από μια σαδιστική παρουσία των μελών της κυβέρνησης στα μμε!!! Τώρα που άρχισε να ξαστερώνει σιγά- σιγά ο ουρανός αρχίζει να φαίνεται καθαρότερα η ανεπάρκεια τους, ο αμοραλισμός τους,ο κυνισμός τους. Η μόνη τους έγνοια να μη χάσουν την εξουσία και ας γίνει ολοκαύτωμα η χώρα. Πειθήνιοι απέναντι στους δανειστές και απολύτως αυταρχικοί απέναντι στην κοινωνία. Ποιό Σύνταγμα; Ποιές δικαστικές αποφάσεις; Ποιά βουλή; Οι εντολές της "αγίας τριάδας" αμέσως εκτελεστές!!! Χωρίς συζήτηση. Χωρίς σκέψη. Χωρίς ευθύνη. Χωρίς ευαισθησία. Έτσι νόμιζαν οι ανόητοι ότι θα μακροημέρευαν στην εξουσία!
Ας ελπίσουμε πως μια καινούργια μέρα ανατέλλει.