Δημοκρατία, για τους κοινοβουλευτικούς εξουσιαστές κάθε τύπου, φαίνεται πως είναι να ψηφίζουμε κάθε τέσσερα χρόνια και να εξουσιοδοτούμε εν λευκώ την νέα κυβέρνηση να κάνει ότι θέλει. Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε τις κραυγές, τόσο των μαθουσάλων της πολιτικής, που δεν έδειξαν κανένα σεβασμό στη δημοκρατία κατά την πολιτική τους διαδρομή, όσο και των υπερφιλόδοξων αυταρχικών πολιτικών μας, για τη πρωτοβουλία του υπουργού παιδείας, που έχει σχέση με την εφαρμογή του νέου νόμου στα ΑΕΙ;
Οι παραπάνω αγανακτισμένοι δεν εξεγέρθηκαν όταν το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση, εφάρμοσε ένα πρόγραμμα εκ διαμέτρου αντίθετο των προεκλογικών του εξαγγελιών.Αντίθετα το υπηρέτησαν πιστά Αυτό δεν είναι μέγιστο ζήτημα δημοκρατίας; Πώς τολμούν και φωνασκούν τώρα;
Πολλά θα μπορούσε να γράψει κανείς για το ζήτημα της δημοκρατίας. Όμως η δημοκρατία δεν ορίζεται, ούτε εξαρτάται από των αριθμό των βουλευτών που ψήφισαν ένα νόμο. Δημοκρατία, πέρα από πολλά άλλα, είναι και η συνεχής διαβούλευση μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων. Και τέτοια διαβούλευση για τον εν λόγω νόμο δεν υπήρξε. Επόμενο λοιπόν ήταν να μην μπορεί να εφαρμοστεί. Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που στη χώρα μας ένας νόμος δεν εφαρμόζεται. Μάλλον είναι σύνηθες το φαινόμενο.
Η άποψη πολλών πολιτικών μας, δυστυχώς και κάποιων πρώην προοδευτικών, ότι το ζήτημα στη χώρα μας είναι να ληφθούν αποφάσεις και η εξουσία να τις εφαρμόσει, έτσι απλά, είναι ανιστόρητη. Οι αποφάσεις εφαρμόζονται όταν έχουν τουλάχιστον μια στοιχειώδη συναίνεση. Αλλιώς, είτε μένουν μετέωρες, είτε εφαρμοζόμενες δίδουν άλλα αποτελέσματα από τα προσδοκόμενα. Πλήθος τα παραδείγματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου