Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014

Τίναξε στον αέρα το ΔΝΤ όλα όσα λέει η κυβέρνηση Σαμαρά

07:31 | 13 Ιουν. 2014
Γιώργος Δελαστίκ
Εκθεση-βόμβα ήταν αυτή του ΔΝΤ! Δεν άφησε τίποτα όρθιο από τους προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ! Μόλις είδαμε τι γράφει, καταλάβαμε αμέσως γιατί η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου ικέτευσε και πέτυχε τελικά να αναβληθεί για τέσσερις ημέρες η δημοσιοποίησή της ώστε να προηγηθεί ο ανασχηματισμός της περασμένης Δευτέρας και να «θαφτεί» όσο το δυνατόν πιο βαθιά η έκθεση του ΔΝΤ από τα μέσα ενημέρωσης. Από πού να πρωτοαρχίσει κανείς. Πρώτο πρώτο είναι το «θανάσιμο» χρηματοδοτικό κενό που υπάρχει για τον επόμενο χρόνο, το 2015. Λείπουν 12,6 δισεκατομμύρια ευρώ, λέει το ΔΝΤ! Περίπου δηλαδή όσα λέει και η ΕΕ ότι λείπουν, η οποία τα υπολογίζει σε 12,3 δισεκατομμύρια. Πού θα βρεθούν;
Ο Σόιμπλε το λέει και το ξαναλέει με κάθε ευκαιρία, μήνες τώρα: η Ελλάδα πρέπει να πάρει νέο δάνειο από την ΕΕ, ύψους περίπου 10 δισεκατομμυρίων! Νέο δάνειο όμως σημαίνει και νέο Μνημόνιο, άρα νέα αντιλαϊκά μέτρα! Νέα μείωση των συντάξεων, νέα μείωση των μισθών, νέα περικοπή κοινωνικών παροχών, νέα αύξηση της φορολογίας, νέα χαράτσια. Δεν κάνει όμως μόνο διαπιστώσεις το ΔΝΤ. Κάνει και συστάσεις, έχει απαιτήσεις. Ποιες είναι οι σημαντικότερες από αυτές που αφορούν τους εργαζόμενους; Πρώτη, η απελευθέρωση των απολύσεων. Να απολύει δηλαδή ο εργοδότης όσους θέλει, όποια στιγμή θέλει, χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν! Να απολύει ακόμη και όλους (!) τους εργαζόμενους στην επιχείρησή του και να τους αντικαθιστά με άλλους που θα δέχονται να εργαστούν με τα μισά λεφτά.
Δεύτερη απαίτηση του ΔΝΤ, να καταργηθούν οι τριετίες στον κατώτατο μισθό. Να μην υπάρχει καμία αυτόματη αύξηση δηλαδή στον μισθό, έστω και κάθε τρία χρόνια! Τρίτη απαίτηση του ΔΝΤ είναι να ξαναγίνει νόμιμο το «λοκ άουτ», το δικαίωμα δηλαδή του εργοδότη να κλείνει όποτε θέλει την επιχείρησή του προσωρινά με στόχο να εκβιάζει τους εργαζόμενους, κατά τη διάρκεια π.χ. διαπραγματεύσεων για τις αμοιβές των εργαζομένων, κατά τη διάρκεια απεργίας κλπ. Νέοι ήμασταν εμείς οι παλαιότεροι όταν ίσχυε ακόμη αυτό το δικαίωμα που είχε δώσει η Δεξιά στους εργοδότες, αλλά το «λοκ άουτ» ήταν ένα από τα πράγματα που κατάργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου το... 1982! Πριν από 32 χρόνια! Και το ΔΝΤ απαιτεί να ξανάρθει αυτό το μέτρο σήμερα προκειμένου να... «εκσυγχρονιστεί» η ελληνική οικονομία γυρίζοντας στη δεκαετία του... 1970! Δεν είναι όμως μόνο οι εργαζόμενοι που θα την πληρώσουν. Θα την πληρώσουν και οι συνταξιούχοι, πιθανότατα με νέα μείωση της κύριας σύνταξής τους από την 1η Ιανουαρίου 2015, σε έξι μήνες! Μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου, θυμίζει το ΔΝΤ, η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου έχει αναλάβει την υποχρέωση να έχει ψηφιστεί από τη Βουλή η τεχνοκρατικά αποκαλούμενη «διαδικασία εναρμόνισης εισφορών - παροχών».
Δεν αποκλείεται μάλιστα να αυξηθούν και πάλι τα όρια, πότε βγαίνει κάποιος στη σύνταξη. Καλά, για τις επικουρικές συντάξεις δεν μιλάμε, αυτές πολύ σύντομα θα αποτελούν ανάμνηση του παρελθόντος. Σε δύο εβδομάδες, από την 1η Ιουλίου, καταργούνται όλοι οι πόροι που χρηματοδοτούν επικουρικές συντάξεις, απαγορεύεται στα επικουρικά ταμεία να έχουν οποιοδήποτε έλλειμμα, ούτε ένα ευρώ (!) και από την 1η Ιανουαρίου, σε έξι μήνες, καταργείται κάθε κρατική επιχορήγηση. Πόσο μπορεί να αντέξει οποιοδήποτε επικουρικό ταμείο υπ' αυτούς τους όρους, με την ανεργία μάλιστα να καλπάζει; Πολύ λίγα χρόνια, στην καλύτερη περίπτωση. Το ΔΝΤ όμως αποδομεί και το παραμύθι των «πρωτογενών πλεονασμάτων».
Πέρα από τις λογιστικές λαθροχειρίες που έγιναν για να εμφανιστεί πρωτογενές πλεόνασμα το 2013 ύψους 1,4 δισ. ευρώ, ποσοστό 0,8% του ΑΕΠ της χώρας μας, είδαμε τι αίμα έφτυσε ο ελληνικός λαός. Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου όμως έχει αναλάβει τη μνημονιακή υποχρέωση, βάσει των υπολογισμών της, να... διπλασιάσει φέτος το πρωτογενές πλεόνασμα στα 2,75 δισ. ευρώ που θα αντιστοιχούν στο 1,5% του ελληνικού ΑΕΠ. Το 2015 πρέπει να... ξαναδιπλασιάσει (!!!) το πρωτογενές πλεόνασμα, ανεβάζοντάς το στα 5,65 δισ. ευρώ - στο 3% του ΑΕΠ. Το 2016 πρέπει να... εντεκαπλασιάσει (!!!) το πρωτογενές πλεόνασμα του 2013 -να το εκτοξεύσει δηλαδή στα 8,9 δισεκατομμύρια ευρώ- στο 4,5% του υποτιθέμενου ΑΕΠ που θα έχει τότε η Ελλάδα. Δεν φτάνει αυτό! Από εκεί και έπειτα και για πολλά χρόνια η χώρα μας πρέπει να έχει πρωτογενή πλεονάσματα που να υπερβαίνουν το 4% του ΑΕΠ της, παράλληλα με σοβαρή αύξηση του ΑΕΠ κάθε χρόνο! «Κάτι τέτοιο μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο» γράφει σαρκαστικά στην έκθεσή του το ΔΝΤ, χλευάζοντας τις εκτιμήσεις της ελληνικής κυβέρνησης.

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Ο πατριώτης και εντιμότατος κύριος Στουρνάρας.

 Του Σ. Κούλογλου

Tvxs Σχόλιο

20:11 | 11 Ιουν. 2014
To καλοκαίρι του 2012, όταν μετά τις εκλογές σχηματίστηκε η κυβέρνηση Σαμαραζέλου με ολίγη από ΔΗΜΑΡ, ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας βρέθηκε μπροστά σε μια μοναδική ιστορική ευκαιρία. Το ΔΝΤ με την κυρία Λαγκάρντ και ο επικεφαλής της τρόικας στην Αθήνα Π. Τόμσεν προέτρεψαν τον Έλληνα υπουργό να ζητήσει από τους δανειστές της χώρας το κούρεμα του χρέους.

Το ΔΝΤ θεωρούσε και σωστά ότι ρίχνει λεφτά σε ένα βαρέλι δίχως πάτο. Το ελληνικό χρέος είναι μη βιώσιμο και ο κ. Στουρνάρας ήξερε πολύ καλά ότι χωρίς το κούρεμα η χώρα του θα σέρνεται για δεκαετίες. Την συνέχεια διηγήθηκε ο ίδιος στους Financial Times: «Ο Πόουλ (Τόμσεν) και η Λαγκάρντ είπαν ότι έπρεπε να ταχθώ με το μέρος τους. Τους είπα: ‘OΚ’. Αν το έκανα θα βοηθούσε πραγματικά την Ελλάδα. Όμως δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Ο Σόιμπλε μου είπε: ‘Yannis, forget it. Έτσι δεν γίνεται’. Τι μπορώ να κάνω;»

Τι να κάνει ο Yannis αφού του είπε ο Σόιμπλε να το ξεχάσει; Αν στον τομέα της υπεράσπισης των συμφερόντων της χώρας ο νέος διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος υστερεί λίγο, στον επιχειρηματικό τομέα είναι αναφμισβήτητα καλύτερος. Ένα καλό παράδειγμα είναι μια δύσοσμη υπόθεση με εμπλοκή Στουρνάρα στην οποία είχε αναφερθεί παλιότερα το Tvxs: η διαφημιστική εκστρατεία εναντίον της πολυφαρμακίας, που προκήρυξε ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) το 2012, λίγο μετά μετά την τοποθέτηση του κ. Στουρνάρα στη θέση του Τσάρου της ελληνικής οικονομίας.

Καταπολέμηση της πολυφαρμακίας την στιγμή που δεν χορηγούνται φάρμακα ούτε στους καρκινοπαθείς ηχεί λίγο ειρωνικά, όταν μάλιστα η εκστρατεία στοίχισε στο υπουργείο Υγείας το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 435.666 ευρώ. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο, αν δει κανείς την εταιρική σύνθεση των 2 εταιρειών που κέρδισαν τον σχετικό διαγωνισμό του ΕΟΦ.

Πρόεδρος του Δ.Σ. της μίας εταιρείας είναι ο κ. Θωμάς Βαρβιτσιώτης, αδελφός του νυν Υπουργού Ναυτιλίας Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, ενώ μεταξύ των μελών του Δ.Σ. φιγουράρει ο σύμβουλος του Πρωθυπουργού, γνωστός και από την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, κ. Σταύρος Παπασταύρου. Γενική διευθύντρια της δεύτερης εταιρείας (Mindwork Business Solutions) είναι η κ. Λίνα Νικολοπούλου, σύζυγος του κ. Στουρνάρα, ενώ σύμφωνα με την τελευταία τροποποίηση του καταστατικού της εταιρείας βασικές εταίροι είναι οι Μυρτώ Στουρνάρα και Νεφέλη Στουρνάρα, κόρες του Υπουργού Οικονομικών.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, είχε  παλιότερα απορρίψει και δεν κατακύρωσε  διαγωνισμό στην εταιρεία Στουρνάρα, λόγω του ότι η επιτροπή αξιολόγησης του διαγωνισμού διαπίστωσε την ύπαρξη αμετάκλητης καταδικαστικής απόφασης της εταιρείας, για αδίκημα σχετικό με την επαγγελματική διαγωγή. Ποιό ήταν το αδίκημα; Η οικογενειακή επιχείρηση του υπουργού Οικονομικών που πριν αναλάβει την Τράπεζα της Ελλάδος τρέλανε τον κόσμο στους φόρους  είχε καταδικαστεί γιατί δεν είχε πληρώσει τις εισφορές της στο δημόσιο. Αυτά όμως έγιναν στις 13 Ιουλίου 2012 πριν δηλαδή ο κ. Στουρνάρας αναλάβει την οικονομία της χώρας, γεγονός που οδήγησε όπως φαίνεται και στην επιχειρηματική αναβάθμιση της οικογένειας.

Για την υπόθεση κατέθεσαν επερώτηση βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία απάντησε με υπεκφυγές ο τότε υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου επανήλθε αρκετές φορές στο θέμα χωρίς να πάρει ικανοποιητικές απαντήσεις. Από την πλευρά του ο Γ. Στουρνάρας, μετά από αρκετούς μήνες καταγγελιών αντέδρασε με μια ανακοίνωση στην οποία παραδέχθηκε την επιχειρηματική εμπλοκή της συζύγου του σε συμβάσεις με το Δημόσιο, επιβεβαίωσε την καταδικαστική απόφαση της συζυγικής εταιρίας «για υπόθεση που εκδικάστηκε το 1984» ενώ ισχυρίστηκε ότι οι διαγωνισμοί έγιναν προτού ο ίδιος αναλάβει καθήκοντα.
Αν και το τελευταίο δεν ισχύει (ο προαναφερθείς διαγωνισμός του ΕΟΦ έγινε μετά την ανάληψη των καθηκόντων του) υπάρχουν και άλλα περιστατικά που δείχνουν ότι ο κ. Στουρνάρας συνέχισε να βοηθάει την οικογενειακή επιχείρηση και από τη θέση του υπουργού. Σύμφωνα με ερώτηση που κατέθεσε τον Δεκέμβριο του 2012 ο τότε  βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων Βασίλης Καπερνάρος, «το 8ο Πανελλήνιο Συνέδριο Υγείας, της Εθνικής Σχολή Δημόσιας Υγείας, στις 13-15 Δεκεμβρίου στο ξενοδοχείο «Hilton» διοργανώθηκε από την εταιρία Mindwork Business Solutions, διευθυντικό στέλεχος της οποίας, είναι η κυρία Λίνα Νικολοπούλου, σύζυγος του κ. Γιάννη Στουρνάρα, ενώ ο ίδιος ο υπουργός ήταν επίσημος ομιλητής»!

Υπάρχουν και άλλοι σκελετοί στην ντουλάπα του νέου διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Σε μια παλιότερη συνέντευξη του στον «Επενδυτή», ο τότε πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος είχε αναφερθεί μεταξύ των άλλων και σε μια μελέτη που είχε εκπονήσει ο ΣΕΒ, «έναν πραγματικό οδικό χάρτη με πολύ συγκεκριμένες προτάσεις, ιεραρχημένες και ανά κλάδο, για να ξανασυναντηθούμε με την ανάπτυξη», όπως εξήγησε, για να συνεχίσει αμέσως μετά: «Την παρουσιάσαμε στην κυβέρνηση και στα κόμματα, στους κοινωνικούς εταίρους και στους παραγωγικούς φορείς... Και από το κρισιμότερο υπουργείο, των Οικονομικών, δεν υπήρξε ανταπόκριση. Μάλιστα, ο νυν υπουργός ανέθεσε προ 9 -10 μηνών στο ΚΕΠΕ και το ΙΟΒΕ να εκπονήσουν από κοινού άλλη μελέτη με το ίδιο ακριβώς αντικείμενο». Στo IOBE ήταν επικεφαλής ο κύριος Στουρνάρας, μέχρι να γίνει υπουργός…

Αυτά είναι φυσικά ψιλά γράμματα για τον νέο διοικητή της Τράπεζας, που διαθέτει ένα βασικότατο προσόν: είναι έμπιστος του Σόιμπλε. Δεν είναι τυχαίο ότι η πρώτη επίσημη επαφή και το σημερινό,  πρώτο ταξίδι του Yannis, ως διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, έχει προορισμό το Βερολίνο όπου θα συναντήσει τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών. Αν μη τι άλλο, ο κ. Στουρνάρας είναι ρεαλιστής: θα δώσει τα διαπιστευτήρια του στον πραγματικό υπουργό οικονομικών - αν όχι και πρωθυπουργό - της χώρας. Τον κ. Σαμαρά, θα τον δει τις επόμενες μέρες...

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Chomsky: Γιατί ο Snowden είναι ο υπ' αριθμόν 1 δημόσιος κίνδυνος


Ανάλυση

12:15 | 03 Ιουν. 2014
Noam Chomsky
Τους τελευταίους μήνες παίρνουμε μαθήματα σχετικά με τη φύση της κρατικής εξουσίας και των δυνάμεων που καθοδηγούν την κρατική πολιτική. Και για ένα επιπλέον συναφές ζήτημα: τη λεπτή, διαφοροποιημένη έννοια της διαφάνειας.

Πηγή των μαθημάτων αυτών είναι φυσικά τα έγγραφα σχετικά τις παρακολουθήσεις της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (NSA) που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον γενναίο μαχητή για την ελευθερία Edward J. Snowden και τα οποία, επιδέξια, συνοψίζονται και αναλύονται από τον συνεργάτη του Glenn Greenwald στο καινούργιο του βιβλίο «No Place to Hide» («Κανένα μέρος για να κρυφτείς»).

Τα έγγραφα αποδεικνύονται ένα αξιοσημείωτο έργο καθώς αποκαλύπτουν τον κρατικό έλεγχο πάνω στις ζωτικής σημασίας πληροφορίες για κάθε πρόσωπο που πέφτει στην αντίληψη του «Κολοσσού», δηλαδή για κάθε πρόσωπο που συνδέεται με τη σύγχρονη ηλεκτρονική κοινωνία.

Τίποτα τόσο φιλόδοξο δεν είχαν φανταστεί οι δυστοπικοί προφήτες του ζοφερού ολοκληρωτισμού του μέλλοντος.

Δεν είναι μικρής σημασίας ότι το project αυτό «εκτελείται» σε μια από τις πιο ελεύθερες χώρες του κόσμου και κατά ακραία παραβίαση του Συντάγματος των ΗΠΑ που προστατεύει τους πολίτες από τις «παράλογες έρευνες και κατασχέσεις» και εγγυάται την προστασία «των προσώπων, των σπιτιών, των εγγράφων και τις επιπτώσεις τους».

Όσο και να προσπαθήσουν οι δικηγόροι της κυβερνήσεως δεν υπάρχει κανένας τρόπος να συμβιβάσουν αυτές τις αρχές με την επίθεση που έγινε στον κόσμο και η οποία αποκαλύπτεται στα έγγραφα του Snowden.

Είναι επίσης καλό να θυμόμαστε ότι ο αγώνας για το θεμελιώδες δικαίωμα στην ιδιωτικότητα ήταν αυτός που προκάλεσε την Αμερικανική Επανάσταση. Τον 18ο αιώνα, ο τύραννος ήταν η βρετανική κυβέρνηση που διατηρούσε το δικαίωμα να εισβάλει ελεύθερα στα σπίτια και τις ζωές των Αμερικανών αποίκων. Σήμερα είναι η κυβέρνηση των ίδιων των Αμερικανών πολιτών που επιβάλλει το ίδιο.

Η Βρετανία διατηρεί την ίδια αυτή στάση – που οδήγησε τους αποίκους στην εξέγερση – αν και σε πιο περιορισμένη κλίμακα καθώς η αντίστοιχη δύναμη έχει μετατοπιστεί στις παγκόσμιες υποθέσεις. Η βρετανική κυβέρνηση ζήτησε από την NSA «να αναλύσει και να διατηρήσει όλων των Βρετανών πολιτών τα τηλέφωνα, τους αριθμούς των φαξ, τις διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τις διευθύνσεις IP, που ψάρεψε στο δίχτυ της» γράφει ο Guardian, στηριζόμενος στα έγγραφα που αποκάλυψε ο Snowden.

Οι Βρετανοί πολίτες (όπως και άλλοι διεθνείς πελάτες) αναμφίβολα θα χαρούν να μάθουν ότι η NSA παρακολουθεί συστηματικά routers, servers και άλλες υπολογιστικές συσκευές που εξάγονται από τις ΗΠΑ ώστε να εμφυτεύονται σε αυτές ειδικά εργαλεία παρακολούθησης, όπως αναφέρει ο Greenwald στο βιβλίο του.

Ενώ ο «Κολοσσός» εκπληρώνει τα οράματά του, κάθε φορά που χτυπάτε ένα πλήκτρο στον υπολογιστή σας αυτό μπορεί να αναφέρεται στις τεράστιες βάσης δεδομένων του προέδρου Ομπάμα στη Γιούτα.
Σε μια άλλη κίνηση, ο συνταγματολόγος του Λευκού Οίκου φαίνεται αποφασισμένος να κατεδαφίσει τα θεμέλια των πολιτικών μας ελευθεριών. Η αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας που χρονολογείται από τον καιρό της Magna Carta, 800 χρόνια πριν, έχει από καιρό περάσει στη λήθη.

Πρόσφατα οι New York Times αναφέρονταν στην «αγωνία» του ομοσπονδιακού δικαστή που έπρεπε να αποφασίσει αν θα επιτρέψει την αναγκαστική σίτιση ενός Σύριου κρατούμενου ο οποίος κάνει απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη φυλάκισή του.

Καμία «αγωνία» δεν εκφράστηκε για το γεγονός ότι κρατείται χωρίς δίκη εδώ και 12 χρόνια στο Γκουαντάναμο και είναι ένα από τα πολλά θύματα της ηγετικής δύναμης του ελεύθερου κόσμου που διεκδικεί το δικαίωμα να κρατά φυλακισμένους χωρίς κατηγορίες και να τους υποβάλλει σε βασανιστήρια.

Οι αποκαλύψεις αυτές μας οδηγούν στο να διερευνήσουμε την κρατική πολιτική και τους παράγοντες που την οδηγούν. Η βάση είναι ότι ο πρωταρχικός στόχος της πολιτικής είναι η ασφάλεια και η άμυνα απέναντι στον εχθρό. Το δόγμα δημιουργεί κατευθείαν ορισμένα ερωτήματα: Ασφάλεια για ποιον και άμυνα απέναντι σε ποιους εχθρούς; Οι απαντήσεις είναι υπογραμμισμένες στις αποκαλύψεις του Snowden.

Η πολιτική πρέπει να διασφαλίσει την κρατική εξουσία και τη συγκέντρωση της από έναν τρομακτικό εχθρό: τον εγχώριο πληθυσμό που μπορεί να γίνει ένας μεγάλος κίνδυνος αν δεν είναι ελεγχόμενος. Έχει γίνει κατανοητό εδώ και καιρό ότι οι πληροφορίες αναφορικά με τον εχθρό συμβάλλουν καθοριστικά στον έλεγχο αυτό.

Ο Ομπάμα έχει μια σειρά από διακεκριμένους προκατόχους, αν και η συνεισφορά του έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε από τη δουλειά του Snowden, του Greenwald και μερικών ακόμη.

Για την υπεράσπιση της κρατικής εξουσίας και του κεφαλαίου από τον εγχώριο εχθρό οι δυο πρώτες οντότητες πρέπει να κρύβονται ενώ αντίθετα ο εχθρός πρέπει να είναι πλήρως εκτεθειμένος στην κρατική εξουσία.

Η αρχή αυτή έχει πλήρως εξηγηθεί από τον πολιτικό διανοητή Samuel P. Huntington που μας έχει διδάξει ότι: «Η εξουσία παραμένει ισχυρή όταν βρίσκεται στο σκοτάδι. Όταν εκτίθεται στο φως του ήλιου αρχίζει να εξανεμίζεται».

Ο Huntington προσθέτει ακόμη κάτι κρίσιμο: «Μπορεί να πρέπει να πουλήσετε [μια επέμβαση ή άλλη στρατιωτική δράση] κατά τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργηθεί η εσφαλμένη εντύπωση ότι είναι η Σοβιετική Ένωση αυτή που μάχεστε. Αυτό είναι που κάνουν οι ΗΠΑ από το Δόγμα του Τρούμαν», από την αρχή του Ψυχρού Πολέμου και μετά.

Η διορατικότητα του Huntington αναφορικά με την κρατική εξουσία και την πολιτική ήταν προφητική. Όταν έγραφε αυτές τις λέξεις το 1981, η κυβέρνηση Ρήγκαν ξεκινούσε τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας ο οποίος γρήγορα έγινε ένας δολοφονικός, βάρβαρος και τρομοκρατικός πόλεμος αρχικά στην Κεντρική Αμερική και στη συνέχεια στη Νότια Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή.

Από εκείνη την ημέρα και μετά προκειμένου να διατηρήσει την άσκηση βίας στο εξωτερικό και την καταστολή και παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο εσωτερικό η κρατική εξουσία έχει προσπαθήσει κατά κόρον να δημιουργήσει την εσφαλμένη εντύπωση ότι πολεμά τρομοκράτες. Αν και υπάρχουν κι άλλες επιλογές: βαρόνοι ναρκωτικών, τρελοί μουλάδες που αναζητούν πυρηνικά όπλα αλλά και δράκοι που επιδιώκουν να μας επιτεθούν και να μας καταστρέψουν.

Η βασική αρχή παραμένει: Η εξουσία δεν πρέπει να εκτίθεται στο φως. Ο Edward Snowden έχει γίνει ο πιο καταζητούμενος εγκληματίας του κόσμου λόγω της αποτυχίας του να κατανοήσει αυτό το βασικό αξίωμα.

Εν συντομία, πρέπει να υπάρχει πλήρης διαφάνεια όσον αφορά τους πολίτες αλλά καμία διαφάνεια για την εξουσία που πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό της από αυτόν τον τρομακτικό εσωτερικό εχθρό.

Από το The New York Times Syndicate viaTruthout
 Από το tvxs

Περί εξουσίας

 «Η εξουσία παραμένει ισχυρή όταν βρίσκεται στο σκοτάδι. Όταν εκτίθεται στο φως του ήλιου αρχίζει να εξανεμίζεται».

                                                                                                          Samuel P. Huntington

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Ευρωεκλογές 2014: H κοινωνική γεωγραφία του εκλογικού σώματος


Tvxs Ανάλυση

08:44 | 31 Μάιος. 2014
Δύο χρόνια μετά τις δύο βουλευτικές αναμετρήσεις του 2012 που διαμόρφωσαν ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο στον κομματικό ανταγωνισμό, οι ευρωεκλογές του 2014 αποτέλεσαν το πρώτο «εθνικής τάξεως» εκλογικό γεγονός και απέδειξαν ότι οι βασικές τομές που συντελέστηκαν το 2012 έχουν βαθύνει και σταθεροποιηθεί.Γράφει ο Χριστόφορος Βερναρδάκης
Επιβάλλεται  να επισημανθεί προκαταβολικά ότι ο τύπος των ευρωεκλογών δεν είναι ταυτόσημος με των βουλευτικών. Οι ευρωεκλογές είναι εκλογές «β’ τάξεως» όπως ονομάζονται συνήθως στη βιβλιογραφία,  εκλογές δηλαδή που έχουν χαμηλότερης ισχύος κεντρικά διακυβεύματα: α) δεν εκλέγουν κυβέρνηση και επομένως δεν κρίνουν ευθέως την εντολή διακυβέρνησης και, β) προσφέρονται περισσότερο για μια «ιδεολογική καταγραφή» σε σχέση με την πολιτική «πραγματική» προτίμηση. Τούτων δοθέντων, τα δεδομένα τους πρέπει να τα δούμε περισσότερο ως «τάση», παρά ως απόλυτα συγκρίσιμα με τις βουλευτικές εκλογές στοιχεία. Ολες οι παρατηρήσεις του κειμένου πρέπει να θεωρηθούν ως «αρχικές», οι οποίες τις επόμενες ημέρες πρέπει να δουλευτούν βαθύτερα.
Η «εκλογική εκκαθάριση» της διετίας κατέγραψε λοιπόν τα εξής γενικά δεδεομένα: α) την εκλογική νίκη ενός κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς, γεγονός ιστορικής σημασίας τόσο για το ελληνικό κομματικό σύστημα όσο και για τα ευρωπαϊκά, και μάλιστα με ποσοστό σχεδόν ισοδύναμο με των βουλευτικών εκλογών, β) τη μεγάλη εκλογική μείωση των κομμάτων της συγκυβέρνησης (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ/Ελιά) που υποχώρησαν κατά 11.5%, μετατόπιση ιλιγγιώδης στα εκλογικά χρονικά, γ) την συρρίκνωση του τρίτου εταίρου της συγκυβέρνησης του 2012, της ΔΗΜΑΡ, γεγονός πάντως που είχε προεξοφληθεί τουλάχιστον ένα χρόνο πριν, δ) την επικύρωση της εκλογικής ανόδου της Χρυσής Αυγής, που πλέον αποτελεί βασική συνιστώσα του κομματικού συστήματος και, ε) την χαμηλότερη των προσδοκιών τους καταγραφή σχημάτων όπως οι ΑΝΕΛ, το ΚΚΕ και το νεοσύστατο «κεντροαριστερό» ΠΟΤΑΜΙ.   
  1. Η συμμετοχή στις εκλογές / αντιπολιτικές στάσεις
Οι ευρωεκλογές του 2014 διεξήχθησαν μία εβδομάδα μετά τον α’ γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Η χρονική επιλογή των δύο εκλογών είχε εμφανή επίδραση στην εκλογική συμμετοχή τη β’ Κυριακή. Όπως φαίνεται αναλυτικά στον Πίνακα 1, από 6.088.121 ψηφοφόρους την Κυριακή του α’ γύρου το εκλογικό σώμα μειώθηκε στις ευρωεκλογές σε 5.932.100, δηλαδή κατά 156.021 άτομα. Σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου 2012 η μείωση φτάνει τα 284.698 άτομα, ενώ σε σχέση με τον Μάιο του 2012 τα 544.718 άτομα (!). Η μείωση του εκλογικού σώματος συνέβαλε στο να διαμορφώσει για τα κόμματα της συγκυβέρνησης ένα ελαφρώς καλύτερο φαινομενικά αποτέλεσμα, αφού είναι σχεδόν βέβαιον από τις έρευνες εκλογικής συμπεριφοράς ότι η αύξηση της συμμετοχής θα ενίσχυε αριθμητικά και ποσοστιαία τα κόμματα της μη-συγκυβέρνησης. Το στοίχημα της μεγαλύτερης προσέλευσης στην κάλπη δεν επιτεύχθηκε για τα αριστερά κόμματα (κυρίως για τον ΣΥΡΙΖΑ). 
ΠΙΝΑΚΑΣ 1: Η ΕΚΛΟΓΙΚΉ ΣΥΜΜΕΤΟΧΉ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, 1996-2014
ΕΚΛΟΓΕΣΑΡΙΘΜΟΣ ΨΗΦΙΣΑΝΤΩΝ
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 19966.978.656
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 19996.712.684
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 20007.026.527
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ 20027.267.049
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 20047.573.368
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 20046.283.637
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ 20067.110.538
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 20077.355.026
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 20095.261.355
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 20097.044.479
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ 20105.988.678
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2012 (Α)6.476.818
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2012 (Β)6.216.798
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ 20146.088.121
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 20145.932.100 
Πηγή: ΥΠΕΣ, Εκλογικά Αποτελέσματα

Ετσι, η πραγματική αποχή καταγράφηκε στο 28.5% σε ό,τι αφορά στις ευρωεκλογές, ενώ ήταν 27% περίπου στον α’ γύρο των Περιφερειακών / Δημοτικών.
Παραμένει βεβαίως το γενικό συμπέρασμα, ότι η εκλογική συμμετοχή στην Ελλάδα μειώνεται σταθερά σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Συγκριτικά με τις Βουλευτικές εκλογές του 2004 το εκλογικό σώμα εμφανίζεται μειωμένο κατά 1.641.268 ψηφοφόρους, εκτινάσσοντας την αποχή σε τεράστια για τα ελληνικά ιστορικά δεδομένα επίπεδα. Η οικονομική και κοινωνική κρίση σχετίζεται, όπως φαίνεται, ευθέως με την εμπιστοσύνη στον κοινοβουλευτισμό και στις εκλογές.  
Ταυτόχρονα, όπως φαίνεται στον Πίνακα 2, ενισχύθηκε αρκετά η επιλογή της άκυρης / λευκής ψήφου, τόσο σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές όσο και σε σχέση με τις δύο βουλευτικές εκλογές του 2012.


ΠΙΝΑΚΑΣ 2: Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ – ΑΚΥΡΗΣ ΨΗΦΟΥ 1996-2014
ΕΚΛΟΓΕΣΑΡΙΘΜΟΣ ΛΕΥΚΩΝ / ΑΚΥΡΩΝΠΟΣΟΣΤΟ % ΤΩΝ ΨΗΦΙΣΑΝΤΩΝ
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 1996198.6072.8
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 1999283.9884.2
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2000158.5162.2
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ 2002441.9186.1
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2004166.6672.2
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2004161.0052.5
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ 2006467.0156.6
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2007196.0202.7
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009133.8182.5
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2009186.1372.6
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ 2010545.8809.1
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2012 (Α)152.6822.4
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2012 (Β)61.3341.0
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ 2014434.2417.1
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014225.4943.8
Πηγή: ΥΠΕΣ, Εκλογικά Αποτελέσματα
 
  1. Η χωρική γεωγραφία της ψήφου – η συνέχεια της «ταξικής πόλωσης»
Οι Ευρωεκλογές του 2014 πιστοποίησαν τη μεταβολή της εκλογικής βάσης των κομμάτων. Θα έλεγε κανείς ότι στην ουσία σταθεροποίησαν την «εικόνα» του Ιουνίου 2012, η οποία πλέον δεν πρέπει να θεωρείται «μεταβατική». Αντιθέτως, η κοινωνική διαστρωμάτωση της ψήφου στις ευρωεκλογές έδειξε ότι «μεταβατική» ήταν η εικόνα που είχε προκύψει τον Μάιο του 2012.
Στον Πίνακα 3 καταγράφεται η «χωρική» κατανομή της ψήφου και διαγράφεται η διαφοροποιημένη εκλογική βάση των κομμάτων, αλλά και η εμβάθυνση της ταξικής πόλωσης που προέκυψε από τις εκλογές του Ιουνίου ’12. Το ποσοστό των κομμάτων ανά κατηγορία περιοχής είναι ορθότερο να συγκρίνεται όχι με τόσο με το εθνικό ποσοστό αλλά με το ποσοστό στις αστικές περιοχές. Αυτό που κανείς εύκολα διαπιστώνει είναι η απολύτως διαφοροποιημένη συμπεριφορά μεταξύ των «εργατικών – μισθωτών» περιοχών και των «υψηλών» (αστικών) περιοχών. Οι μεν πρώτες δίνουν ισχυρά ποσοστά στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ, πολύ ισχυρότερα από το μέσο ποσοστό τους στις αστικές περιοχές, οι δε δεύτερες επιλέγουν με πολύ μεγάλη στατιστική σημαντικότητα την ΝΔ (και δευτερευόντως το ΠΟΤΑΜΙ).

ΠΙΝΑΚΑΣ 3 : Η εκλογική επιρροή των κομμάτων στις Ευρωεκλογές 2014 σε επιλεγμένες περιοχές βάσει της κοινωνικοεπαγγελματικής (κ/ε) τους τυπολογίας (ποσοστά %)
 ΣΥΡΙΖΑΝΔΧΑΕΛΙΑΠΟΤΑΜΙΚΚΕΑΝΕΛ
ΕΘΝΙΚΟ ΠΟΣΟΣΤΟ
26.6

22.7

9.4

8.0

6.6

6.1

3.5
ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΤΙΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

26.1


21.6


8.2


7.6


7.2


6.2


3.6
«Υψηλές περιοχές»       
Βουλιαγμένη16.041.57.45.38.92.64.5
Βούλα19.936.66.85.88.83.03.8
Ψυχικό13.249.85.95.48.72.01.6
Φιλοθέη12.352.55.15.09.21.51.6
Εκάλη7.859.04.64.27.41.41.9
ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ «Υψηλών»
13.8

47.9

6.0

5.1

8.6

2.1

2.7
«Υψηλές – μεσαίες περιοχές»       
Χολαργός27.424.97.36.78.15.03.2
Αγ. Παρασκευή27.426.27.07.18.04.93.2
Χαλάνδρι27.325.67.06.48.75.63.1
Βριλήσσια26.326.87.06.49.44.62.9
Μαρούσι27.125.37.36.88.85.33.4
ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ «υψηλών – μεσαίων»
27.1

25.7

7.1

6.7

8.6

5.1

3.2
Μεσαίες περιοχές       
Ελληνικό28.419.17.56.39.28.93.6
Ζωγράφου29.222.38.07.47.07.63.0
Γαλάτσι30.817.88.86.77.98.13.3
Βύρωνας32.618.98.06.37.29.23.1
ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ «μεσαίων»
30.2

19.5

8.1

6.7

7.8

8.4

3.2
Περιοχές «μισθωτών εργατών»       
Καματερό32.114.410.96.46.510.13.8
Κερατσίνι33.014.410.75.76.79.63.8
Νίκαια34.313.710.26.06.511.23.9
Αγ. Ιωάννης Ρέντη34.315.112.15.46.17.44.1
Περιστέρι34.915.69.65.66.49.93.6
Αιγάλεω34.515.19.96.06.69.53.5
ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ «μισθωτών -εργατικών περιοχών»

33.8


14.7


10.6


5.8


6.4


9.6


3.8
         
Πηγή: ΥΠΕΣ, Επεξεργασία Εκλογικών Αποτελεσμάτων
Οσο κανείς «ανεβαίνει» (ή αντίστοιχα «κατεβαίνει») στην κλίμακα της κοινωνικής  χωρικής διαστρωμάτωσης βλέπει με σαφήνεια τις διαφοροποιήσεις για κάθε κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κυρίως μια εκλογική συμμαχία των «μισθωτών – εργατικών» στρωμάτων με τα μεσαία στρώματα. Λόγω της κρίσης φαίνεται ότι έχει αποκτήσει όμως ισχυρά ακροατήρια και στα μεσοαστικά στρώματα. Αντίθετα, είναι πλήρως σχεδόν απομονωμένος στις αστικές περιοχές. Το ΚΚΕ «ακολουθεί» τη χωρική γεωγραφία του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας ουσιαστικά ότι μεταξύ των εκλογικών σωμάτων αναπτύσσεται αμφίδρομη επικοινωνία. Η ΝΔ ακολουθεί την ακριβώς αντίθετη φορά, δείκτης και αυτός της μεγάλης πολιτικής – ταξικής πόλωσης που διακρίνει τον κομματικό ανταγωνισμό. Είναι ισχυρότατη στις «αστικές» περιοχές (εδώ πρέπει κανείς να συνυπολογίσει, επιπλέον, και τη μεγάλη δύναμη που κατέγραψαν και τα υπόλοιπα σχήματα της νεοφιλελεύθερης δεξιάς, όπως οι ΓΕΦΥΡΕΣ), όμως έχει συρρικνωθεί δραματικά στις «λαϊκές» και «μεσαίες» περιοχές, ενώ φαίνεται να χάνει και τις «τάξεις-στηρίγματα», δηλαδή τα μεσοαστικά στρώματα.
Η ΧΑ βρίσκει την υποστήριξή της περισσότερο στις «λαϊκές» και «μεσαίες» περιοχές. Αντίθετα, το ειδικό της βάρος μειώνεται στις «αστικές» και «μεσοαστικές» περιοχές. Είναι επομένως δυνατό μόρφωμα, που διεκδικεί στο επίπεδο της ψήφου ένα μέρος της «λαϊκής αντισυστημικότητας».
Το ΠΟΤΑΜΙ καταγράφηκε τελικά, όπως διαφαινόταν άλλωστε, ως ένα μόρφωμα διαμαρτυρίας περισσότερο των αστικών και μεσοαστικών στρωμάτων. Η Ελιά δείχνει μια «πολυσυλλεκτικότητα» χαμηλής αντοχής. Τα ποσοστά της ήρθαν κατά βάση από την αγροτική περιφέρεια.
Μια τελική παρατήρηση για τη «χωρική» ψήφο: δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται μια εκτίμηση που είχε διατυπωθεί από κάποιον αναλυτή προεκλογικά ότι μεταξύ των λαϊκών στρωμάτων και των μεσοαστικών / αστικών υπάρχει τεράστια απόσταση, ένα ασυνεχές. Τα δεδομένα δείχνουν ότι η απόσταση (δηλαδή η «πόλωση») αφορά και μεγάλο μέρος των μεσοαστικών στρωμάτων. Οι ευρωεκλογές έδειξαν ότι οι κυρίαρχες τάξεις τείνουν να μείνουν χωρίς «τάξεις-στηρίγματα», προφανώς λόγω της τεράστιας κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής μεγάλου μέρους των μεσοαστικών στρωμάτων. Η τάση αυτή μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί τους επόμενους μήνες και έως τις εκλογές.   
  1. Τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της ψήφου – η συνέχεια της «ταξικής πόλωσης»
Η εικόνα της χωρικής πόλωσης επιβεβαιώνεται από την κοινωνική / επαγγελματική διαστρωμάτωση της ψήφου, όπως αποτυπώνεται στον Πίνακα 4. Εδώ μπορεί να παρατηρήσει κανείς ευκρινέστερα τον τύπο κοινωνικής – εκλογικής συμμαχίας που τείνει σήμερα να διαμορφωθεί με τα υφιστάμενα κόμματα. Οι παρατηρήσεις που προκύπτουν θα πρέπει να ιδωθούν βεβαίως υπό το πρίσμα της τεράστιας αναταραχής που έχει προκληθεί στη δομή της εργασίας αυτά τα χρόνια. Οι διαφοροποιήσεις που παρατηρούνται σε γενικές γραμμές αφορούν σε μία «στροφή» προς τα αριστερά των μισθωτών του δημόσιου τομέα και της μεγάλης δεξαμενής των ανέργων, αλλά και στη διαφαινόμενη «συντηρητικοποίηση» μεγάλου μέρους της σημερινής εργασίας στον ιδιωτικό τομέα..

ΠΙΝΑΚΑΣ  4: Η εκλογική επιρροή των κομμάτων κατά κοινωνικο-επαγγελματική κατηγορία
 ΣΥΡΙΖΑΝΔΧΑΕΛΙΑΠΟΤΑΜΙΚΚΕΑΝΕΛ
ΕΘΝΙΚΟ ΠΟΣΟΣΤΟ
26.6

22.7

9.4

8.0

6.6

6.1

3.5
Εργοδότες – Επιχειρηματίες
8.7

37.4

23.5
9.01.08.74.5
Αυτοαπασχολούμενοι Αγρότες / κτηνοτρόφοι
37,5

22.5

10.0

7.5

5.0

10.0

2.5
Αυτοαπασχολούμενοι Ελεύθεροι επαγγελματίες (επιστήμονες)

21.0


22.0


11.0


2.2


7.7


4.4


5.5
Επαγγελματίες – Βιοτέχνες – Μικροί έμποροι32.012.811.24.87.23.25.6
Μισθωτοί Δημοσίου Τομέα
43.5

7.2

2.9

7.2

10.1

5.8

1.4
Μισθωτοί Ιδιωτικού Τομέα
21.0

20.0

15.2

6.7

7.6

8.6

1.9
Άνεργοι (για πρώτη φορά)
27.3

9.1

18.2

9.1

15.0

9.0

2.5
Άνεργοι (έχουν χάσει τη δουλειά τους)
36.3

12.9

12.9

2.4

5.6

7.3

1.4
Νοικοκυρές28.324.49.46.33.97.13.1
Συνταξιούχοι20.332.15.913.26.85.73.1
Μαθητές / Σπουδαστές / Φοιτητές
44.0

12.0

0

4.0

4.0

4.0

3.0
Πηγή: VPRC, Αθροιστικά Δεδομένα Εκλογικών Ερευνών, Μάιος 2014
Οπως φαίνεται από τα στοιχεία, καταγράφεται μία μεγάλη απόκλιση στην ψήφο στο εσωτερικό της μισθωτής εργασίας, μεταξύ δημόσιου τομέα και ανέργων από τη μια και σημερινών εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα από την άλλη. Στις δύο πρώτες κατηγορίες είναι εμφανές το μεγάλο προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα (προσοχή: στουςσημερινούς μισθωτούς) φαίνεται μια σχετική αντοχή της ΝΔ, αλλά και μια ισχυρή επιρροή της ΧΑ. Με άλλα λόγια, πιθανόν η γεωγραφία του σημερινού ιδιωτικού τομέα να έχει αλλοιωθεί.
Βεβαίως, η εικόνα αυτή της ψήφου των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα προέρχεται κυρίως από τα μεσαία και ανώτερα στελέχη του. Στις κατηγορίες αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει ένα ισχνό 11.8% και 13.8% αντίστοιχα, ενώ παρατηρείται και στις δύο κατηγορίες προβάδισμα της ΝΔ με 23.5% και 20% αντίστοιχα, αλλά και εξαιρετικά υψηλά ποσοστά για την ΧΑ με 20% και 14% αντίστοιχα. Στην κατηγορία των υψηλών στελεχών του ιδιωτικού τομέα καταγράφεται και ισχυρή παρουσία του ΠΟΤΑΜΙΟΥ με 12%.
Αντίθετα, στις κατώτερες θέσεις της απασχόλησης (κατώτερο προσωπικό γραφείου, ανειδίκευτοι εργασία, ειδικευμένη εργασία, ελαστική απασχόληση-part time) o ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει ένα ποσοστό κοντά στο 30%, με το μεγαλύτερο στην κατηγορία των ανειδίκευτων εργατών (33.3%).
Η κοινωνική κατανομή της ψήφου δείχνει μια μεγάλη ανακατάταξη σε σχέση με το μεταπολιτευτικό παρελθόν. Η κοινωνική κατηγορία των αυτοαπασχολούμενων αγροτών φαίνεται να κινείται πια προς τα αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ΚΚΕ). Ομως, η κοινωνική κατηγορία των αυτοαπασχολούμενων επιστημονικών επαγγελμάτων (δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί, κλπ) φαίνεται να κινείται μάλλον προς τα «δεξιά», δίνοντας ισχυρά ποσοστά σε ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, αλλά και ΧΑ. 

ΠΙΝΑΚΑΣ  5: Η εκλογική επιρροή των κομμάτων στις Ευρωεκλογές 2014 κατά ηλικιακή κατηγορία (%)
 18-2425-3435-4445-5455-6465+
ΣΥΡΙΖΑ39.525.534.832.025.718.5
ΝΔ10.517.313.912.920.937.9
ΧΑ21.110.213.910.59.95.1
ΕΛΙΑ2.65.12.54.38.314.5
ΠΟΤΑΜΙ5.39.210.17.45.94.6
ΚΚΕ2.67.15.16.37.54.6
ΑΝΕΛ5.33.13.83.93.62.8
ΥΠΟΛΟΙΠΑ13.222.415.822.718.212.0
Πηγή: VPRC, Αθροιστικά Δεδομένα Εκλογικών Ερευνών, Μάιος 2014
Η κατάταξη κατά ηλικιακή κατηγορία δείχνει την μεγάλη επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στις νεότερες(στην ηλικία 18-24 φθάνει στο 39,5%) και τις παραγωγικές ηλικίες, ενώ μειώνεται στις μεγαλύτερες για να φτάσει στο 18,5% στους ψηφοφόρους πάνω από 65. Ακριβώς αντίθετη είναι η εικόνα για την ΝΔ η οποία φθάνει στο 37,9% για τις ηλικίες 65+. Από την τελευταία κατηγορία αντλεί τους περισσότερους ψήφους και το ΠΑΣΟΚ -Ελιά. Αξιοσημείωτη είναι η μεγάλη επιρροή της Χρυσής Αυγής στις ηλικίες 18-24(21,1 %) ενώ το Ποτάμι παρουσιάζει το μεγαλύτερο ποσοστό(10,1%) στις ηλικίες 35-44.


ΠΙΝΑΚΑΣ  6: Η εκλογική επιρροή των κομμάτων στις Ευρωεκλογές 2014 κατά αστικότητα κατοικίας (%)
 Αστικές περιοχέςΗμιαστικές περιοχέςΑγροτικές περιοχές
ΣΥΡΙΖΑ26.128.126.8
ΝΔ21.624.624.4
ΧΑ8.28.213.0
ΕΛΙΑ7.65.810.0
ΠΟΤΑΜΙ7.27.05.0
ΚΚΕ6.27.64.7
ΑΝΕΛ3.62.93.3
ΥΠΟΛΟΙΠΑ19.515.812.7
Πηγή: VPRC, Αθροιστικά Δεδομένα Εκλογικών Ερευνών, Μάιος 2014 

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Μην καταστρέψετε τις ακτές σας όπως η Ισπανία


20:31 | 28 Μάιος. 2014
Juan Carlos del Olmo
Επιστολή με την οποία καλεί την ελληνική κυβέρνηση να μην ακολουθήσει το αποτυχημένο παράδειγμα της Ισπανίας στη διαχείριση του αιγιαλού απέστειλε προς τους υπουργούς Οικονομικών και Τουρισμού, ο διευθυντής του WWF Ισπανίας, Juan Carlos del Olmo.
Ολόκληρη η επιστολή:
Αξιότιµοι κ.κ. Υπουργοί, κα Κεφαλογιάννη, κ. Στουρνάρα,
Θορυβηµένοι από την προοπτική µιας άνευ προηγουµένου απώλειας πολύτιµων παράκτιων οικοσυστηµάτων, όπως αυτή προβλέπεται στο νοµοσχέδιο για την «Προστασία του αιγιαλού και των ακτών», το WWF Ισπανίας σας απευθύνει το επείγον αυτό κάλεσµα για επανεξέταση των πολιτικών της Ελλάδας σχετικά µε τη διαχείριση των ακτών και τον τουρισµό, µε στόχο τον επαναπροσανατολισµό της χώρας προς µια ζωντανή οικονοµία µέσω της υγιούς και βιώσιµης διαχείρισης του φυσικού κεφαλαίου.
Όπως είµαι σίγουρος πως θα γνωρίζετε, η Ισπανία είναι η χώρα της Μεσογείου που υποφέρει τα µέγιστα από τη δραµατική αλλοίωση και καταστροφή της παράκτιας ζώνης της. Η εκτεταµένη οικοδοµική δραστηριότητα τις τελευταίες δεκαετίες, δίχως πρόβλεψη για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις είχε καταστροφικές συνέπειες, τις οποίες η χώρα καλείται να αντιµετωπίσει τα επόµενα χρόνια.
Αυτή τη στιγµή, το 75% των ισπανικών ακτών έχει οικοδοµηθεί ή βρίσκεται σε στάδιο οικοδόµησης (µε ρυθµό 8 εκτάρια ανά ηµέρα τα τελευταία 20 χρόνια), ενώ το πρώτο χιλιόµετρο ακτογραµµής έχει οικοδοµηθεί πλήρως στο ένα τρίτο των µεσογειακών ακτών της Ισπανίας. Την ίδια στιγµή, σχεδόν µισό εκατοµµύριο κατοικίες είναι κενές. Η δυσανάλογη ανάπτυξη της οικοδοµικής βιοµηχανίας εξελίχθηκε µε τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος και αύξησε τη διαφθορά. Η αύξηση του αριθµού των κατοίκων σε παραθαλάσσιες περιοχές και η ανεξέλεγκτη οικοδοµική δραστηριότητα προκάλεσαν την έντονη υποβάθµιση του παράκτιου περιβάλλοντος, συνοδευόµενες από µη βιώσιµη χρήση υδάτινων, χερσαίων και ενεργειακών πόρων.
Επιπροσθέτως, σηµαντικά οικοσυστήµατα αφανίστηκαν ή βρίσκονται υπό σοβαρή απειλή: το µεγαλύτερο µέρος των παράκτιων υγροτόπων και το 60% των αµµολόφων χάθηκαν, το 80% των λιβαδιών Posidonia oceanica έχει υποβαθµιστεί, οι παραλίες έχουν υποχωρήσει και η ροή πολλών υδατορεµάτων έχει αλλοιωθεί.
Η περιβαλλοντική υποβάθµιση των ακτών δεν έχει µόνο περιβαλλοντικές, αλλά και οικονοµικές επιπτώσεις. Η κατάληψη περισσότερου από το 70% του αιγιαλού προκάλεσε απώλεια ανταγωνιστικότητας, ελκυστικότητας και περιβαλλοντικής ποιότητας µε αντίστοιχα αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα και τη σταθερότητα του τουρισµού.
Για την ακρίβεια, ο τουρισµός της Ισπανίας παρουσιάζει πτώση τα τελευταία χρόνια, επωφελούµενος µόνο από την κοινωνική και πολιτική αστάθεια άλλων χωρών της Μεσογείου.
Στη χώρα σας, την Ελλάδα, γνωρίζουµε ήδη περιπτώσεις όπου η µη βιώσιµη ανάπτυξη των ακτών απειλεί εξαιρετικά τοπία και χώρους µοναδικής βιοποικιλότητας. Σε αυτές περιλαµβάνονται παραδείγµατα όπως ο Λαγανάς στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο της Ζακύνθου και οι αµµοθίνες µε τις παραλίες ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας στην Κυπαρισσία, δύο από τους σηµαντικότερους τόπους αναπαραγωγής της Caretta caretta στη Μεσόγειο. Οι απειλές για αυτό το παγκοσµίως κινδυνεύον µε εξαφάνιση είδος έχουν προκαλέσει άλλωστε την παραποµπή της Ελλάδας στο Δικαστήριο της ΕΕ.
Σε άλλες περιοχές, όπως η Ρόδος και η Κρήτη, η εκτεταµένη οικοδοµική δραστηριότητα υποβαθµίζει το µέλλον του ίδιου του τουρισµού, καθώς προκαλείτην υποβάθµιση του φυσικού κεφαλαίου που αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του τουριστικού προϊόντος.
Επίσης, η καταστροφή του αιγιαλού της Κρήτης έχει αναφερθεί από επιστήµονες ως σηµαντική απειλή για την ποιότητα του εδάφους, την αντιπληµµυρική προστασία και τη σταθερότητα των ακτών. Η περιβαλλοντική προστασία του αιγιαλού αποτελεί παράγοντα-κλειδί για την ανταγωνιστικότητα, την ποιότητα ζωής, τη δηµιουργία θέσεων απασχόλησης, αλλά και για τη διατήρηση και αναβάθµιση των φυσικών και πολιτιστικών κέντρων ενδιαφέροντος.
Μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προειδοποιήσει πως η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της παράκτιας ζώνης µπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα, τους φυσικούς πόρους και την πολιτιστική κληρονοµιά.
Λαµβάνοντας υπόψη την πρόσφατη εµπειρία της Ισπανίας, σας καλώ εκ βάθους καρδιάς να εξασφαλίσετε πως οποιαδήποτε νοµοθεσία που αφορά την παράκτια ζώνη θα εγγυάται την προστασία των παράκτιων οικοσυστηµάτων και των οικολογικών υπηρεσιών που παρέχουν, ούτως ώστε να αναγνωριστεί η Ελλάδα διεθνώς ως σηµαντικός τουριστικός προορισµός µε σεβασµό για το βασικό τουριστικό προϊόν: τη φύση.
Με εκτίµηση,
Χουάν Κάρλος δελ Όλµο
Διευθυντής, WWF Ισπανίας.
Πηγή: wwf.gr

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Η κυβέρνηση Σαμαρά σε αριθμούς: Οι πραγματικές επιδόσεις της

Tvxs Άρθρο

07:23 | 23 Μάιος. 2014
Πάνος Παναγιώτου
Υπάρχουν δύο τρόποι για να μελετήσει κανείς τις επιδόσεις μίας κυβέρνησης: ο πολιτικός και ο αντικειμενικός. Ας αφήσουμε τον πολιτικό τρόπο στους πολιτικούς και ας μελετήσουμε τις μέχρι στιγμής επιδόσεις της κυβέρνησης Σαμαρά μέσα από την παρουσίαση των επίσημων στοιχείων.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμη και τα επίσημα στοιχεία μπορούν να επηρεαστούν από πολιτικές αλχημείες και σκοπιμότητες αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως η εξέταση των επιδόσεων μίας κυβέρνησης μέσα από αυτά είναι μακράν πιο ενδεικτική της πραγματικότητας από ότι οποιασδήποτε εναλλακτικός τρόπος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα διαφωνίας ως προς την αντικειμενικότητα του τρόπου ερμηνείας επίσημων στοιχείων αποτελεί αυτό του υπολογισμού του ελλείμματος του 2013. Αν και θα δεχτούμε τα επίσημα στοιχεία ως σωστά δε θα τα συμπεριλάβουμε στην παρακάτω μελέτη, ακριβώς λόγω της διαφωνίας που έχει προκύψει ως προς αυτά η οποία αποτυπώνεται και στην πιο πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα.
Τα στοιχεία που θα μελετήσουμε αφορούν στην ανάπτυξη, στο χρέος, στην απασχόληση, στην ανεργία, στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και στις μόνιμες διακοπές παροχής ρεύματος.

Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση 
Ανάπτυξη
Με αφετηρία τον Ιούλιο του 2012 και τελευταίο υπό εξέταση μήνα τον Απρίλιο του 2014, διαπιστώνουμε πως σε αυτό το διάστημα των 19 μηνών η ανάπτυξη ήταν αρνητική με το ΑΕΠ να συρρικνώνεται κατά 8%, ήτοι περίπου 15,84 δις ευρώ.
Αυτό σημαίνει πως σε κάθε μήνα διακυβέρνησης Σαμαρά το ΑΕΠ κατέγραψε μέση συρρίκνωση κατά 0,4%, δηλαδή, περίπου 792 εκ ευρώ.
Έτσι, κάθε ημέρα διακυβέρνησης Σαμαρά κόστισε στην Ελλάδα εξαιτίας της συρρίκνωσης της οικονομίας και μόνο, 23,76 εκ ευρώ.
Χρέος
Στο 19μηνο της εξεταζόμενης περιόδου της κυβέρνησης το χρέος αυξήθηκε κατά 26%, παρουσίασε δηλαδή μία μέση, μηνιαία, αύξηση της τάξης του 1,3% του ΑΕΠ.
Απασχολούμενοι
Στο εξεταζόμενο διάστημα ο απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 156.97 χιλιάδες, με μέση μηνιαία μείωση της τάξης των 8,26 χιλιάδων. Δηλαδή, για κάθε ημέρα ζωής της κυβέρνησης η απασχόληση μειώθηκε κατά 247 άτομα.
Άνεργοι
Στο ίδιο διάστημα οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 83,75 χιλιάδες, δηλαδή κάθε μήνας κυβέρνησης Σαμαρά μεταφράζεται κατά μέσο όρο σε 4,4 χιλιάδες νέους ανέργους, δηλαδή σε 131 νέους ανέργους ανά ημέρα διακυβέρνησης.
Μη εξυπηρετούμενα δάνεια
Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στο 19μηνο της εξεταζόμενης περιόδου της κυβέρνησης, αυξήθηκαν κατά το εντυπωσιακό νούμερο των 30 δις ευρώ, δηλαδή κατά 1,5 δις ευρώ το μήνα ή 47 εκ ευρώ ανά ημέρα.
Μόνιμες διακοπές ρεύματος
Οι μόνιμες διακοπές ρεύματος, στο ίδιο διάστημα, αυξήθηκαν κατά 585 χιλιάδες, δηλαδή 30 χιλιάδες σε κάθε μήνα ή κατά 921 την ημέρα.
Παγκόσμια κατάταξη της κυβέρνησης Σαμαρά
Αναφορικά με την απόδοση της στην ανάπτυξη της οικονομίας στο υπό εξέταση διάστημα η κυβέρνηση Σαμαρά έχει την τρίτη χειρότερη απόδοση μεταξύ 220 κρατών του κόσμου για τα οποία παρέχονται σχετικά στοιχεία και συγκεκριμένα κατατάσσεται μπροστά μόνο από το Νότιο Σουδάν και το Ιράν.
Τη χειρότερη θέση διεθνώς κατακτά η κυβέρνηση ως προς την αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων ως ποσοστό του ΑΕΠ ενώ στις υπόλοιπες επιδόσεις της κατέχει τη χειρότερη θέση στην Ευρωζώνη καθώς και μεταξύ των αναπτυγμένων κρατών του κόσμου αλλά βρίσκεται μπροστά από κάποιες υπανάπτυκτες ή υπό ανάπτυξη χώρες.

Πηγές: ΕΛΣΑΤ. Eurostat, IMF και οι παρακάτω σύνδεσμοι: